GÜÇLÜ OLAN KAZANSIN

Güven

Telefonum çalmıştı,bu yüzden Arda'nın beni bırakmasını sağladıktan sonra,geri çekilip çantamdan telefonu çıkardım.Arayan Merve'ydi,
telefonu kulağıma dayayıp camlı duvara doğru bir kaç adım attım,yağan yağmur sayesinde çok güzel bir manzara vardı.İnsanı büyülüyordu...

Açelya:Alo...

Merve:Açelya'm nasılsın...

Açelya:Ben iyiyim,sen nasılsın?

Merve:Bende iyiyim,bir kaç saat önce eve gelmiştim zaten.Neyse,eve gelirken içecek bir şeyler alsana.Ben giderdimde,hiç gidesim yok.Üşeniyorum,evde temizlik yaptığım için yorgunum.

Açelya:Sen ve temizlikmi?

Merve:Evet,neden şaşırdın?.İlahi Açelya,sende sanki,yanına taşındığımdan beri hiç yapmamışım gibi söylüyorsun.

Açelya:Merve,seni bir defa tek iş yaparken gördüm,oda yere döktüğün şekeri temizlerkendi.

Merve:Açelya'm,şimdi bunun hesabınımı yapacağız.Aman canım,neyse ne.Canın sağolsun...(konudan kıvrılma şeklim)

Açelya:Tamam,getiririm.Peki sen gerçekten iyimisin...

Lafımı tamamlarken birden Arda'nın belimi kollarıyla sardığını hissetmiştim,noluyo!bana ter bastı...

Merve:Evet,iyiyim.Temizlik yaptığım için biraz yorgunum o kadar.

Sesimi zorla çıkararak...

Açelya:Tamam,o zaman.Başka istediğin bir şey varsa mesaj atman yeterli.Birazdan geleceğim zaten...

Merve:Tamam öyleyse.Ama eve gelirken dikkatli ol,yollar kaygan.

Açelya:Tamam,merak etme,görüşürüz.

Merve:Görüşürüz.

Telefonumu kulağımdan çekip,kendimi Arda'ya döndürdüm.İki elimide omuzlarının üzerine koyduktan sonra gözlerine bakabilecek şekilde kafamı hafif kaldırdım...

Açelya:Benim gitmem gerek,çok kaldım

Diyemiyorumki,yanında biraz daha kalsam kalp krizi geçireceğim!Arda'ysa ellerini belime koyup...

Arda:Tamam,bu sefer gitmene izin veriyorum.
Merve'ye söyle bir dahakine başka zamanda arasın,zamanlaması hiç iyi değildi,gelecek sefere açmana izin vermeyeceğim.

Gülerek...

Açelya:Tamam,merak etmeyin Arda bey.Bir dahakine daha iyi bir zamanda aramasını söyleyeceğim.Hem,benim artık gitmem gerek...

Lafımı tamamlamamla Arda beni bırakmıştı bende bir kaç adım geriye çekilmiştim.

Arda:Adliye'yemi,evemi.

Açelya:İşlerim bitti,eve gideceğim.Hem Adliyede durmanın hiç bir anlamı yok.Neden sordun?

Arda:Bırakmak için söyledim.

Açelya:Hayır gerek yok,kendim gidebilirim.

Arda:Açelya,yollar kaygan.Kaza yapabilirsin.
Motorunla geldiğine eminim.

Açelya:Evet motorumla geldim.Ama hayır,kaza yapmam.Kaza yapacak kadar kötü sürmüyorum.
Tecrübeliyim.

Arda:Açelya kaza tecrübeye bakmaz,tek bir hatana bakar.Yağmur yağarken motorla gitmene izin veremem,hadi güzelim.

Açelya:Bende merak etmemeni söylüyorum,bir şey olmaz.

Sözlerime karşı Arda beni dinlemiyordu bile,
aklına bir şey taktımı gözü kimseyi görmüyor.
Heleki konu ben olunca,kendisi dışında kimsenin, ne söz sahibi ne de konuşmasına izin veriyor.
Hani diyorlarya her güzelliğin bir kusuru var,işte buda o.Arda masasına doğru ilerlemeye başlamıştı,çekmecesinden araba anahtarlarını çıkarmıştı.Bense,ona doğru bir kaç adım atarken...