GÜÇLÜ OLAN KAZANSIN

Kıskançlık Krizi

Ben halada kararsızken Arda arabadan inmişti.
Bense çıkmamıştım,çok sürmeden Arda araba kapısını benim için açmıştı.Bense bakışlarımı ona çevirip çaresiz bir şekilde baktım.Cidden çaresizdim,gitsemmi gitmesemmi bir türlü karar veremiyorum.Ve ilk kez bu kadar kararsız kalmıştım.Çok sürmeden Arda elini bana doğru uzatıp...

Arda:Karar senin,eğer elimi tutarsan korkman için hiç bir sebep kalmaz.Sonuçta ben yanındayım,
ama eğer istemezsende başka bir yere gidebiliriz.
Seni zorlamak istemiyorum ama sonsuza kadar bu korkuyla yaşayamazsın.

Evet,gerçeği söylemek gerekirse doğru söylüyor.
Daha ne kadar bu korkuyla yaşayacağım,ama ne bileyim yüksekliğe bakmam bile korkmama yetiyor.Daha fazla düşünmeden ani gelen kararla Arda'nın elini tuttum ve arbadan çıktım.Ben çıktığımda Arda elindeki araba anahtarını burada çalıstığını düşündüğüm bir adama uzatmıştı.

Offf,şimdiden korkmaya başladım,ama yapacak bir şey yok.Arda'yla birlikte asansöre doğru ilrlemeye başlamıştım,şuan tam asansörün önündeydim.Asansörün kapıları yavaş yavaş aralanırken bense sıkıntıyla nefes alıp verdim.

Arda asansöre girmişti,ve beklentili gözlerle beni izlemeye başlamıştı.Bende daha fazla düşünmeyip hemen yan tarafına geçtim...

Açelya:Kaçıncı kata çıkacağız.

Ard:7.kata çıkacağız,bu kadar korkmana gerek yok.Ben yanındayım.Ama eğer istersen başka bir yerede gidebiliriz.

Açelya:Hayır,belki korkumu yenerim.

Arda 7.kata basmıştı ve asansör yavaşça kalkmaya başlamıştı,zaten asansörün kalkmasıyla birlikte hemen korkudan Arda'nın koluna girdim.
Biliyorum yapmamalıyım ama ne yapayım korkuyorum işte.Benim içim içimi yerken Arda ortamı yumuşatmak için...

Arda:Aslında bu geceye özel tüm mekanı kapatmak istiyordum ama senin daha fazla gerilmeni istemediğimden dolayı yapmadım.
Ama daha güzel gecelerimizin olacağına emin olabilirsin.

Evet,şu son kısımda gözlerim fal taşı gibi açılmıştı,
yok artık daha neler,daha fazla düşünmeden...

Açelya:Bu birlikte ve yanlız geçireceğimiz son gece,yani hayaller kurmayı bırakabilirsin.

7.kata gelmiştik,asansörün kapısı aralanırken söylediklerime cevaben...

Arda:Göreceğiz,bakalım.

Asansörden çıkmıştık,ve her yer parıl parıl parlıyordu.Resmen gözlerim kamaştı,çok sürmeden garson bir kadın bizi karşılayıp...

Garson:Hoşgeldiniz Arda bey,bizde sizi bekliyorduk.Lütfen bu taraftan...

Kadının üzerindeki pahalı kumaşlarla yapılmış olan takım elbisesinden sadece garson olmadığını anlamıştım,büyük ihtimalle Arda için özel olarak gelmiş olmalı.Peki bu kadın neden bana gıcık gelmeye başlamıştı,acaba kim?

Kadın bir masaya kadar eşlik etti,ve kadın sinsi algıladığın gülüşüyle...

Garson:Arda bey burayı tercih ettiğiniz için hiç pişman olmayacaksınız.

Arda:Biliyorum Jale,ilgilenmen gayet hoş bir şey
Ama umarım gece güzel biter.

Aaaa alooo bende buradayım!bunlar neden ben yokmuşum gibi konuşuyorlar.Sinirim bozuldu,
Arda Jaley'le olan konuşmasını bitirdikten sonra benim için sandalyeyi çekti.Evet,bu hateketine şaşırdım yalan yok.Bense Jale'cikle olan yakınlığından dolayı sinir olduğum için,Arda'nın anlayacağı dilde sandalyeye sinirli bir şekilde geçtim.Oda tam karşıma geçmişti,restorantın etrafı hepsi camla çevriliydi.Ama korktuğum için tam kafamı döndürmüyordum.