Nefesini hissedebiliyordum,kalbim hızla atmaya
başlamıştı.Kalp ritmim sanki sahadan kaçmış bir at gibi hızlı atıyordu.Allah kahretmesin bu nasıl bir benzetme,Allah'ım sen beni affet.Hem bu adam bir adım daha atarsa,bir kaç saniye içerisinde yüzüne i...
Alt kata inmiştim,Merve'yse koltukta,televizyon izliyordu.Susamıştım,bu yüzden mutfağa doğru ilerlemeye başladım.Buzdolbından şişeyi çıkardık- tan sonra kapağını açıp bardağa boşalttım. Suyumu içmiştim,ve bardağı dezgaha bırakmamla kapı zili çalmıştı.Gergin adımlarla,hayır ne gergin adımlarla?yanlış bir şey yapmadım,ve doğru yaptığım bir şey içinde asla gerilmeyeceğim.
Derin bir nefes alıp verdikten sonra kapıyı açtım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her zamanki gibi yakışıklı görünüyordu,onunsa gözleri üzerimde dolaşıyordu.Taki sarılı elimi görene kadar...
Arda:Eline ne oldu.
Açelya:Önemli bir şey değil-
Merve:Nasıl önemli bir şey değil,hemşire 4 dikiş attı,ve sense önemli değil diyorsun.
Açelya:Sen ne zamandan beri-
Daha lafımı tamamlamayamadan,Arda lafımı sakin kalmaya çalışır bir ses tonuyla...
Arda:İkinizde susun.
Bana dönerek...
Sakince...
Arda:Elin nasıl bu hale geldi.
***
Olan biten her şeyi anlatmıştım,Arda'ysa pek benim tarafımdaymış gibi gözükmüyordu.Zaten olsa evrencek boyut atlardık...
Sakin bir ses tonuyla...
Arda:Neden,kendini sürekli olarak tehlikenin ortasına atıyorsun.
Açelya:Kendimi tehlikeye atmadım,sadece yardım ettim.
Arda:Kendini yaralamışsın,ve hala yardım ettiğini savunuyorsun.
Açelya:Evet,savunuyorum.Çünkü yanlış bir şey yapmadım.
Sinirli bir ses tonuyla...
Arda:Silahını kullanabilirdin,adamın beynini orada dağıtabilirdin.Ama sen,gidip kendini yaralayacağın bir alet seçtin.
Açelya:Önemli olan benim yaralanmam değil, kadının hayatta kalabilmiş olması.Hem,o zaman elime o vazo geçmişti.
Arda,bana doğru bir kaç adım atmıştı.Gözlerimin içine bakarak..
