İkilem

157 15 4
                                    

Resmen son söylediği cümle yüzünden şoka uğramıştım,ne yani o gece bilinci yerindemiydi?
Ama emin olamadanda hemen bir şeyler,
düşünmemeliyim.Doğan çok geçmeden sorduğum soruya cevap vermişti...

Doğan:Şuan bana hiç soru sorabilecek konumda değilsin,bu yüzden sadece benim sorularıma cevap ver.

Merve:Ve buna senmi karar veriyorsun?

Bu söylediğime karşılık,Doğan yüzünü yüzüme yaklaştırmıştı.Gözlerimin içine bakarak,soğuk bir ses tonuyla...

Doğan:Evet,ben veriyorum.

Demesiyle yutkunmam bir oldu,bana bu kadar yakın olması sanki kalbimin tüm bedenimle birlikte atmasını tetikliyordu,"sırılsıklam ayrı bi yakışıklı görünüyor"diyen iç sesim yüzünden resmen kendi kendime utandım,niye utanıyorum-
ki!kessin kendi iç sesi yüzünden kendi kendine utanan ilk kişi benimdir.Hem neden bu gözlere bu kadar bağlanıyorum ama benim bu düşüncelerimi bi yana bırakıp düşünmek gerekirse haklı.Şuan konuşabilecek bir konumda değildim.Çok geçmeden Doğan tekrardan konuşmaya başlamıştı...

Doğan:Bacağınımı yaraladın.

Cevap vermemiştim...

Doğan:Merve,sana bir soru sordum.

İyide haberi varmıydı,galiba attığım çığlık yüzünden farketmişti,gözlerimi gözlerinden çekmeden...


Merve:Evet,sol bileğimi incittim.Üzerine basamıyorum...çok acıyor.


Lafımı tamamlamamla Doğan kendini geri çekip
önümde diz çökmüştü,evet diz çöktü!ve elini yaralı bileğime götürüp karanlıkta eliyle şişliğini hissetmeye çalışmıştı.Elinin bileğime değmesiyle bileğim daha çok acımaya başlamıştı,çektiğim acı yüzünden elimi yumruk yapıp sıkmaya başlamıştım.Doğan'sa eli hala bileğimdeyken konuşmaya başlamıştı...


Doğan:Sen bu bilekle buraya kadar nasıl geldin.


Merve:İnsan korktuğunda her şeyi yapabilir.


Dememle Doğan ayağa kalkıp,bakışlarını gözlerime yöneltip...


Sinirli bir ses tonuyla...


Doğan:İnanki,kimse senin gibi gecenin bu vakti ne buraya gelir.Nede korkuyla ormana kaçar,kendini
haklı çıkarmaya çalışma.


Yağmaya devam eden yağmur yüzünden saçlarım sırılsıklam olmuştu,ve aynı şekilde Doğan'da sırılsıklam olmuştu.Saçları gözlerinin tam üstüne bir perde gibi yığılmıştı,ve aynı zamanda üşümeye başlamıştım ama belli etmiyordum...


Merve:Ne yani,daha bir kaç gün önce bana ve kuzenime saldıran bir adamdan kaçmam sana çokmu saçma geliyor.


Doğan'sa bu söylediklerime çok sinirlenmiş olacakki bir kaç metre arkasında duran ağaca yumruk atmıştı.Galiba biraz sinir sorunu var:)
ama iyide ben nasıl daha önce onu fark edemedim
Hiçte şüphe çekmiyordu ben kendimi sorguya çekerken Doğan biraz sakinleşmiş olacakki bana doğru gelip ceketini çıkarmıştı.Çok geçmeden omzumun üzerine atıp,ve attığı tek adımda beni kucağına almıştı.Bense hayretle,ne yapmaya çalıştığına dair bir anlam vermeye çalışıyordum,
şaşkınlığımı bir kenara bırakıp...

Merve:Ne yapıyorsun,bıraksana!

Doğan:Bu bilekle yürümeyi düşünecek kadar zeki olduğunu bilmiyordum.

Bense beni bırakması için ayağımın altında olan kolunu itmeye çalışıyordum...


Merve:Bırak kendim yürüyebilirim!.


GÜÇLÜ OLAN KAZANSINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin