İtalyan Mafyası (+18)

🌊|6

"Yavaş düşeceksin." Arkamdan gelip belime elini koydu.

"Yok ben düşmem, merak etme."

"Bakıyorum da çok eminsin? Ringte görüşmeyelim istersen." Eve doğru yürürken konuşuyorduk.

"Sen boks mu yapıyorsun?" Şaşırmıştım.

"Yapıyorum tabii. Bir gün maça çıkınca sen de gelirsin. Sürekli olarak değil de öyle arada denk gelirse yapıyorum"

"Ben de çok iyi gitar çalarım." Biribirimizi bu denli tanımamak rahatsız ediciydi.

"Şey... ben biliyorum onu." Ah, takıntılı bir manyak olduğunu unutmuştum.

Eve girdik, o arada konuşma kaynadı.

"Bi duşa gireyim, yemek yedikten sonra çıkacağım. Gece geç gelirim."

Olaylardan sonra tek kalmaya korktuğumu yüzümden anladı "Korkma birtanem. Ben korumları arttırdım, girişlerdeki kapılar da zırhlı kapı. Yani hiçbir şey yapamazlar sana." Alnımdan öptü. Beni sakinleştirmesinin bu kadar kolay olabileceğini hiç düşünmemiştim.

"Tamam ama yaralısın nasıl gideceksin?"

"Patlar, yine diktiririm. Bunları sıkıntı etme sen."

"Çok kolay bir şeymiş gibi anlatman yok mu!" Omzuna vurdum.

"Sen de iyi alıştın bana vurmaya. Ama en çok acıtan-" Lafını yarıda kesip ben devam ettirdim "Kalbimden vurduğundu. Biliyoruz Korhan bey bunları, bize daha farklı şeyler lazım. Müşteri sıkıldı artık." İkimiz beraber gülmeye başladık.

"Geç dalganı tabii. Çıkaracağım bunların acısını." İşaret parmağını sallayarak yukarı çıkmaya başladı.

Onun arkasından bende yukarı çıkmaya başladım. "Bu gece gitmeye emin misin?"

"Dikişlerim için mi soruyorsun yoksa korktuğun için mi?" İkisi de.

"Dikişlerin için endişeleniyorum, daha bugün taburcu oldun."

"Bana bir şey olmaz." Belimi kavrayıp alnımı öptü. "Bir gün kafamı çarpacağım sana." Kıkırdayarak göğsüne vurdum.

Derin bir nefes alıp verdi. Gamzelerine bakarken daha çok gülümsedim. Önüme gelen perçemlerimi kulağımın arkasına sıkıştırdıktan sonra belimi bıraktı ve duşa girdi.

1-2 dakika boyunca arkasından ona baktıktan sonra kendime geldim. Balkona çıkıp temiz havayı içime çektim.

Koltuğa oturup gözlerimi kapattım.

2016 Antalya

"Pera?" Adımı seslenerek bedenimi sarsan adama, ağlamaktan şişmiş gözlerimi diktim.

"Şu suyu iç hadi, bize gidiyoruz." Yeşil gözlerine biraz daha baktıktan sonra bu adamın Onur olduğunu anladım. Bana bir su şişesi uzatmış acıyarak bakıyordu.

"Basma annemin toprağına!" Ayağını iterek ağlamaya devam ettim.

"Pera lütfen kalk. Hâlin berbat, biraz uyumalısın." Onu itmemi umursamayarak dizlerinin üstüne geldi. Omzumu sıvazladı "Birlikte aşacağız bu zor günleri ama ilk önce buradan gitmeliyiz." Beni çekerek tek hareketle ayağa kaldırdı.