İtalyan Mafyası (+18)

🌊|20

2 Hafta Sonra

Kulağıma çalınan telefon zil sesiyle kafamı yattığım yastıktan kaldırdım.

Korhan mırıldanarak telefonuna uzandı.

"Cosa è successo di nuovo?" Karşısındaki kişiye sinirle çemkirdi. Ne dediğini anlamadığım için kafamı geri yastığa koydum ve uyumaya çalıştım.

"Che cosa!?" Ayağa bir hışımla kalktığında korkarak yerimde sıçradım.

"N'oldu Korhan?" Ayakta volta atarken ensesine elini götürdü.

"Arrivo subito, riattacca il telefono" Telefonu yatağa fırlattığı gibi giyinme odasına girdi.

Arkasından gittiğimde çoktan pantolonunu giymişti.

"Korhan beni korkutuyorsun ne oldu?" Eli ayağına dolanmıştı.

"İş ile alakalı acilen gitmem gerek." Gömleğini de giydi. "Saat gecenin üçü. Kalbin yaralı, ya sana bir şey olursa?"

"Batu yanımda." Yanıma yaklaşıp elleriyle yanaklarımı sardı. Eğilip gözlerini bana hizaladı ve alnımı öptü "Bana bir şey olmayacak, korkma." diyerek odadan çıktı.

Ben de arkasından gittim "Dikkat et."

Kafasıyla onayladı ve el salladı. Odadan çıkarken beline taktığı silahı gördüm.

Ne kadar endişelenmesem de bir şey yapamıyordum.

🌬

Korhan'ın gitmesinin üzerinden 2 saat geçmişti. Aramak istemediğim için mesaj atmak aklıma geldi.

Hemen telefonumu alıp mesaj attım.

"İyi misin? Ne zaman gelirsin?"

Çok resmi oldu... Of!

Yatakta bir oraya bir buraya dönüyordum. Telefondan gelecek mesajı beklerken profil fotoğrafına bakmak aklıma geldi.

Hemen küçük yuvarlağa bastım. Resmi büyük bir dikkatle inceledim. Bir masanın başınındaydı ve kaşları çatıktı. Ceketi sırtındaydı, gömleğinin 1-2 düğmesini açmıştı. Resmen ağzımın suyu akarak baktığım resimden gözlerimi çekmemi sağlayacak olan arama geldi.

"Alo?"

"Güzelim, nasılsın?"

"İyiyim, sen?"

"Ben de iyiyim. Mesaj atmışsın, bir sorun mu var?"

"Hayır yok, öyle apar topar gidince ben de biraz merak ettim sadece."

"Halletmem gereken işler var güzelim. Ama senin için biraz daha hızlı yapacağım. Sabah 7 gibi gelirim."

"Tamam. Dikkatli ol, görüşürüz."

"Görüşürüz güzelim." Telefonu kapattım ve yatağın yanına koydum. Artık rahatça uyuyabilirdim.

Gözlerim kendiliğinden kapanıyordu zaten.

"Göreceksin, o adam sana neler yapacak!" Karşımda bana öfkeyle bakan mavi gözlere baktım.

"Hayır o öyle biri değil." Kendimi savunurken gözümden akan yaşlara hakim olamıyordum.