İtalyan Mafyası (+18)

🌊|42

Keyifli okumalar!

"Davanı üstlendim." Kaşlarımı çattım ve güldüm.

"Neyin peşindesin?"

Omuz silkti "Bir şeyin peşinde değilim, sana bir yararım dokunsun istiyorum."

Yalancı bir kahkaha attım, sözlerinin altında büyük bir oyun yattığını duyabiliyordum. "Sen. Benimle. Oynayamazsın." Kelimeleri teker teker ve bastırarak söyledim.

"Gerçekten, yemin ederim hiçbir art niyetim yok. Lütfen kabul et."

2 hafta sonra

Pera'dan

"Hoşgeldiniz Pera Hanım, buyrun." Önündeki sandalyeyi eliyle gösteren Hilal Doktor'a gülümsedim.

"Hoşbuldum," Sandalyeye oturdum ve arkama yaslandım.

"Olanları duydum Pera Hanım, gerçekten çok üzüldüm. Umarım Korhan Bey en yakın zamanda özgürlüğüne kavuşur." İç çekerek kafamı aşağı yukarı salladım.

"Teşekkürler, umarım."

"Yaklaşık iki hafta önce hastaneye kaldırılmışsınız. Geçmiş olsun. Yunus Bey'den aldığım bilgilere göre yetersiz beslenmeymiş bunun sebebi." Duraksadı ve kafasını bilgisayardan ayırıp bana baktı. "Ayrıca gebeliğinizin riskli olduğunu, kendinize dikkat etmenizi de söyledi." Dediklerini doğrulamak için kafamı salladım.

"O günden sonra beslenmeme dikkat ettim, hatta kilo bile aldım." 1 kilo 200 gram almıştım. Gülümsedim. Alt karnımın hafif hafif çıktığı üzerime yapışan bir kıyafet giydiğimde fark ediliyordu.

Hilal Doktor da gülümsedi. "E o zaman bebişe bir de ben bakayım nasılmış, neyi varmış?" Ayağa kalktığı sırada ben de kalktım.

Sedyeye yattığımda pantolonumu aşağı indirip tişörtümü yukarı kaldırdım.

Elindeki jeli karnıma sürdü ve sandalyesine oturup yanıma yaklaştı.

Cihazı karnıma sürmeye başladı. Gözlerini kısarak ekrana baktı. Ben de baktığımda geçen geldiğimizde gördüğüm beyaz ışığı daha net gördüm. Sadece bir nokta gibi değildi artık.

"Her şey gayet yolunda gözüküyor." dediğinde nefesimi verdim.

"Bakın görebiliyor musunuz?" Bahsettiğim beyaz ışığı parmağıyla gösterdi.

Hemen kafamı salladım "Evet geçen gördüğüme göre daha net." dedim gülümserken.

"Hemen fotoğrafı verelim. Bu minik hallerini yakında göremeyeceksiniz." Heyecandan kalbim hızlanırken gülümsememi eksik etmiyordum.

Cihazla işi bittiğinde karnımı peçeteyle sildi. İkimiz de sandalyeye geçtik. Fotoğrafı elime verir vermez incelemeye başladım.

"Yunus Bey'in dediklerinş ben de tekrar edip sizi yormak istemem. Onun dediklerine uyarsanız hiçbir sıkıntı çekmezsiniz. Bebeğiniz maşallah gayet normal bir şekilde büyüyor." Saçımı kulağımın arkasına sıkıştırıp güldüm.