İtalyan Mafyası (+18)

🌊|10

"Anlıyorum seni. Unutamadığın biri var." Yutkundum, gözlerine bakmaya çalıştım. Bir cevap vermedim sadece gözlerine bakdım. Gözlerimiz büyük bir kıyamet yaratmış ve savaşıyorlardı ama vücutlarımız bunun tam tersine oldukça sakindi. Kafasını sallayarak merdivenlere yöneldi. Öylece bakmaya devam ettim.

"Pera?" Batu'nun sesiyle irkildim. Kafamı ondan tarafa çevirdiğimde elini sallayıp kendisine bakmamı istiyordu.

Ona boş gözlerle baktım "Efendim?"

"Korhan yine delirdi, Kardelen'e de bana da saçma sapan bağırıp gitti. Bir şey mi oldu, neden bu kadar sinirli?" Omuzlarımı bilmiyorum dercesine silktim ve yatak odasının kapısını açtım.

Odaya adımımı attığım sırada bileğimden beni tuttu. "Pera iyi misin?" Gözlerinde endişe vardı, aynı endişe ile ben de onun yüzüne baktım. "Bilmiyorum, belki de gerçekten-" Kafamı sallayarak cümlemi yarıda kestim "Of boşversene ya. Bavulları hazırlayacağım, bir an önce gidelim." Bileğimi bıraktı "Peki." Dudaklarını bükerek omuzlarını kaldırdı bu "Ne hâlin varsa gör, soran da kabahat" demekti sanırım.

Kafamı aşağı yukarı sallayıp odaya girdim. Giyinme odasındaki eşyalarımı bavula rastgele yerleştirdim. Üstüme herhangi bir mavi kot ile beyaz crop giydim. Saçımı atkuyruğu yaptıktan sonra bavulu odadan çıkardım. Koridora getirdim, merdivenlerin başına geldiğimde Korhan'ın sesini işittim "Kardelen, bak abicim sana seçenek sunmuyorum. Bizimle geleceksin diyorum." Yine bir tartışma içerisindeydiler.

"Abi kendi kararlarımı kendim verebilecek yaştayım! Bunu neden anlamıyorsun?"

"Batu." Ses tonunu öyle bir kullanmıştı ki yüz farklı anlam çıkabilirdi.

Bavulumu merdivenlerden indiriken debeleniyordum o sırada kulağımı Kardelen'in cırtlak sesi tırmaladı "Bırak beni! Ya abii bir şey desene!" Yüzümü ekşiterek kafamı kaldırdım. Batu Kardelen'i omzuna bir çuval gibi atmış götürüyordu. Kardelen'in onu yumruklaması hiç umrunda değildi sanırım. Çünkü sallana sallana kapıdan dışarı çıkardı.

Korhan gülerek salondan çıktı "Bağırıp durma, bana karşı gelmeden önce düşünecektin." Kafasını benden tarafa döndürdüğünde yüzündeki gülümseme silindi. Sıradan birine bakıyormuş gibi baktı ve kapıdan çıktı. "Şuna bak sanki zorla tutulan ben değil, o!" Sessizce söylenerek bavulu aşağı indirdim. Zor bela takır tukur indirdikten sonra kapının önündeki koruma hele şükür elimden aldı.

Saçımı savurarak aeabaya yöneldim. Kapıyı açtığımda Kardelen'in emniyet kemeriyle bağlandığını görmeyi hiç beklemiyordum. Anlık bir kıkırdamadan sonra hemen sustum ve yanına oturdum. Sinirli sinirli sürücü koltuğunun yanındaki abisine bakıyordu. Abisi ise dikiz aynasında ona "Oh oldu." der gibi bakışlar atıyordu.

"Bir daha seni görmeye gelenin ben var ya..." Devamını getirmedi. Dinlemiyormuş gibi yapmaya çalışırken camdan dışarıya bakıyordum. Sanırım Batu'yu bekliyorduk, bir korumayla hararetli hararetli konuşuyordu.

"Devamını getir istersen, Kardelen." Korhan korkutucu sesiyle konuştu.

"Batu'yu çağır da gidelim artık, sıkıldım!" Kardelen her zamanki memnuniyetsizliğini konuşturarak cırladı.

"Batu abi diyeceksin. O senden kaç yaş büyük haberin var mı?" Kardelen gözlerini devirdi bense gülmemek için yanaklarımın içini ısırdım.