🌺 ဦး မချစ်ခဲ့သော် 🌺 (Completed)

Part - 44

🌺ဦး မချစ်ခဲ့သော်🌺 /Part- 44/
**********💔**********

''ပူတူး"

"ဟင်~~ကိုကို"

ခေါ်သံလေးကြောင့် အနွံ_နှုတ်ခမ်းလေး
ပွင့်အာသွားရပြီးမျက်လုံးဝိုင်းလေးများဖြင့်
ကိုကို့_ကို ကြည့်ရင်းလှေကားရင်းက
ခြေထောက်လေးများဟာ အိမ်အဝင်ဝမှာရပ်၍
ရှိနေသော ကိုကို့ဆီကိုအပြေးလေးသွားမိသည်။
သူမပြောထားတာတွေအကုန်လုံးကို
ကိုကိုကြားသွားပြီလား???အဲ့လိုဆိုရင်တော့
ကိုကို....ကသူမကိုတစ်မျိုးတွေ ထင်တော့မှာပဲ။

အတွေးလေးနှင့်အတူ ပါးပြင်ပေါ်က
မျက်ရည်စများဟာ ရပ်တန့်သွားကာ
သွပ်လက်မြန်ဆန်သော ခြေလှမ်းတွေနဲ့
အပြေးလေးသွားနေစဥ် လမ်းတစ်ဝက်
ရောက်သည့်အခါမှာတော့~~~

''ဦးစည်းတိမ်ယံခြား!"

ဖြတ်ခနဲ့လှမ်းဆွဲခံလိုက်ရပါသော လက်နဲ့
အသားချင်းထိအောင်ဆွဲကပ်ထားတဲ့
ဦးခြားအား မျက်နှာထားလေးတင်းတင်းဖြင့်
အော်ပြောရင်းလက်ထဲမှအတင်းရုန်းမိသည်။
ဘယ်လိုရုန်းရုန်းမလွတ်တမ်း ပခုံးကို
ဖက်တွယ်ထားသည့် ဦးခြားကြောင့်
အနွံ_စိတ်တိုလာမိသည်။တကယ်ပဲ
ဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ?????

''အနွံကိုလွှတ်~~~လို့!!"

ခပ်စူးစူးဒေါသသံလေးကြားမှ အဝင်နားက
ဓီဇိုင်းဇက်ကိုဒေါသမျက်လုံးနီနီများဖြင့်
စိုက်ကြည့်နေသော ခြား_သတိပြန်
ဝင်လာကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ အတင်း
ရုန်းထွက်နေတဲ့သူမအား ငုံ့ကြည့်မိတော့
စိတ်တိုနေသည့်အမူအရာလေးများနဲ့
သူ့အား ခပ်ချေချေကြည့်နေသည်။

ဘာတဲ့~~~ကိုကို့ရဲ့အရာအာလုံးခင်ဗျားထက်
သာတယ်ဆိုပဲ~~~ကြားလိုက်ရသည့်
စကားလုံးတစ်လုံးစီတိုင်းဟာ နှလုံးသားကို
ပိုနာကျင်ရအောင် ဓားနဲ့ဖြည်းဖြည်းလေး
စူးနစ်ထိုးနေသလိုပဲ။နာကျင်မှုကအတိုင်းအဆမဲ့
တခြားသူနဲ့နှိုင်းယှဥ်ပြောခံရတာ များပေမယ့်
ခြား~~ဂရုမစိုက်ပဲ ကိုယ်ကအမြဲသာတယ်ဆိုပြီး
လျစ်လျူရှုထားခဲ့တာ။သူမက နှိုင်းယှဥ်
ပြောကာကျမှ ခံပြင်းလွန်းလို့သွားတွေကိုပင်
ဖိကြိတ်ထားမိတဲ့အထိ ဖြစ်ရသည်။(🤣)