🌺 ဦး မချစ်ခဲ့သော် 🌺 (Completed)

Part - 7

🌺 ဦး မချစ်ခဲ့သော် 🌺/ Part - 7/
***********💔***********

''မင်းက သူမနှင့်အရမ်းတူတယ်''

''အမ်!!ခင်ဗျားဘာပြောလိုက်တာလဲ''

လူကြီး_ပြောလိုက်သည့်စကားကိုသဲသဲကွဲကွဲ
မကြားလိုက်လို့ အနွံ_​ပြန်မေးလိုက်ရာ

''ပြီးပြီ လို့ပြောလိုက်တာ''

''အော်_ဟုတ်'' ဆိုပြီးခေါင်းလေးငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
စောနတုန်းကစကားအရှည်ကြီးကြားလိုက်သလားလို့
အခုကျ ပြီးပြီ လို့အတိုလေးပြောတာ…နည်းနည်းတော့
လွဲနေသလိုလိုပဲ……

ခြား_​သူမဒဏ်ရာကိုပတ်တီးသေချာစည်းပေး၍
လက်စသတ်လိုက်ပြီးပစ္စည်းတွေအား
သိမ်းလိုက်၏။အချိန်တွေအကြာကြီးကြာခဲ့တာတောင်မှ
သူ_ဘာကြောင့်ပတ်တီးစီးပေးတာ
ကျွမ်းနေသေးတာလဲ…ဦးနှောက်ကမေ့မရဘူးပဲ....
ဟူးးးးးမေ့နေပြီလို့ထင်နေပေမယ့် သူ တကယ်
မမေ့နိုင်ခဲ့သေးဘူးပဲ_မင်းကကိုယ့်အပေါ်
ဘယ်အချိန်အထိလွှမ်းမိုးနေအုံးမှာလဲ_ကျူးရယ်…

''ကျေးဇူးတင်ပါတယ်''

''မလိုဘူး''

အနွံ_ချိုချိုသာသာကျေးဇူးတင်နေပေမယ့်ထိုလူကြီးက
မလိုဘူး_ဆိုပြီးခပ်မာမာပြန်ပြောတာကြောင့်
အနွံ_ဒေါသထွက်ရသည်။အရင်နေ့ကစရိုက်တစ်မျိုး
ဒီနေ့ကျစရိုက်တစ်မျိုးနဲ့တော်တော်နားလည်ခက်တဲ့သူ
စိတ်မှာသာပြောရင်းဒေါသကိုချုပ်တည်းထားလိုက်ပြီး
အိပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။

''မင်းသူငယ်ချင်းက ညကိုလာစောင့်အိပ်ပေးမယ်
ပြောပြီးအခုသူကဘယ်မှာလဲ''

''ယော_ကသူ့မေမေနေမကောင်းဖြစ်လို့ပြန်သွားတာ
အနွံ_တစ်ယောက်တည်းနေရဲပါတယ်…''

ခြား_သူမစကားကိုတစ်ခွန်းမှပြန်မပြောပဲ
အခန်းထဲကထွက်လာခဲ့သည်။သူကမပြောမပြု
ထွက်သွားတော့ အနွံ_ရင်ထဲဟာတာတာကြီး
ကျန်နေခဲ့ပြီးခြေလှမ်းကျဲကြီးဖြင့်ထွက်သွားသော
လူကြီး ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကိုသာကြည့်ရင်း
သက်ပြင်းတွေ ချနေမိ၏။

”ရင်ထဲ ခံစားရတာ တစ်မျိုးကြီးပါ့လား???
ငါ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ”
-
-
-
-
-
အချိန်ကတဖြည်းဖြည့်ကုန်လာခဲ့လို့
မနက်၂နာရီတောင်ရောက်လာပြီဖြစ်လို့
လမင်းကြီးလည်းအနောက်ဆီကိုတဖြည်းဖြည်း
ရောက်လာပြီဖြစ်သည်။အားလုံးအိပ်စက်ချိန်မှာ
ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကတော့အိမ်မက်
ကမ္ဘာထဲတွင်ပိတ်မိနေစဲ~~~~~