အမွေခံအပြစ်သား ( Ongoing မှီ )

96 - 100

အပိုင်း(၉၆) ဖမ်းဆီးမှု

ပိုင်လင်သည် ကောင်းကင်တွင် လွတ်လပ်စွာ ပျံသန်းနေ၏။ သူမသည် တောင်ပံများကို ခပ်ရင်း ခန္ဓာကိုယ်အား ချာလည်လှည့်ကာ လေဟုန်စီးနေခဲ့သည်။ ဝေ့ဝူယင်နှင့် စုမေ့တို့ကို ကျောထက်တင်ထားစဥ်တွင် သူမ ထိုကဲ့သို့ စိတ်ကြိုက် မပျံသန်းခဲ့ရချေ။

ထိုအခိုက်အတန့်၌ သူမကား ကောင်းထက်ထက်တွင် ရွှေရောင် အမြီး၊ ရွှေရောင် နှုတ်သီး၊ အဖြူရောင် အမွေးအတောင်များနှင့် လှချင်တိုင်း လှပနေခဲ့တော့သည်။

အောက်ဘက်ရှိ လူများမှာ ပိုင်လင်အား လက်ညိုးထိုးရင်း လှပတင့်တယ်မှု အကြောင်း အံ့သြဘနန်း ချီးမွမ်းခံ ဖွင့်နေကြသည်။ ပိုင်လင်သည် ထိုအကြည့်များကို ပျော်ရွှင်နေဟန် ရကာ သူမ၏ ယုံကြည်ချက်များမှာလည်း ပိုမို မြင့်တက်လာနေခဲ့သည်။

ဝေ့ဝူယင်နှင့် ဝေးကွာခဲ့သော နေ့ရက်များ၌ သူမသည် အဖမ်းခံရမည်ကို စိုးရွံ့ကာ အမြဲလိုလို သေဝပ်စွာ နေခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း ယခုတွင်မူ သေမျိုးနတ်ဘုရားများကိုပင် သူမ သတ်ဖြတ်နေနိုင်ခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ သူမ၏ ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးမှာလည်း တိုးတက်လာကာ ခွန်အားနှင့် အောင်မြင်မှုတို့၏ အဓိပ္ပာယ်ကို အတော်အသင့် နားလည်လာခဲ့သည်။ 

ယခုဆိုလျှင် သူမကို စွမ်းအားရှင် တစ်ဦးဟုပင် သတ်မှတ်နိုင်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ဝေ့ဝူယင်မှာမူ မည်သူ့ကိုမျှ မကြောက်သည့် အထွတ်အထိပ် စွမ်းအားရှင် ဖြစ်သည်။ ကျောက်စိမ်းကြာပန်းဂိုဏ်းတွင် ပြခဲ့သော သူ၏ မာနတရားနှင့် ‌မောက်မာမှုတို့က သူမ၏ နှလုံးသားတွင် နက်ရှိုင်းစွာ အမြစ်တွယ်ကာ ဂုဏ်ယူမှုတစ်ခု အဖြစ် ရှိနေဆဲ ဖြစ်သည်။

ဂီး...

သူမက မြစ်တစ်စင်းကို သတိထားမိကာ ကမ်းစပ်တွင် ဆင်းသက်လိုက်၏။ ကြည်လင်သော ရေ၌ ပုံရိပ်ထင်နေသည့် လှပသော ကြိုးစားကို သူမ မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ ရွှေရောင် မျက်လုံးများနှင့် နှုတ်သီးတို့မှာ အလွန်ပင် ကြည့်ကောင်းလှကာ အမွေးအတောင် တစ်ခုချင်းစီမှာလည်း အစွမ်းကုန် ဖြူစင်ခြင်းတို့၏ အဓိပ္ပာယ်ကို ဖော်ကျူးနေ၏။ ဖုန်မှုန့် သို့မဟုတ် အမည်းစက် တစ်ခုတစ်လေပင် ရှိမနေခဲ့ပါချေ။