141 - 145

100 8 0
                                    

အပိုင်း(၁၄၁) ငရဲ

“ရွှေရောင် နို့နှစ်မြို့ ၊ စူရဗီ ကုန်တိုက်၊ အကြွင်းမဲ့ သုည ရေခဲ အမတေ၊ ဝိညာဥ် ကျိန်စာ...”

မင်ရှုဖုန်းမှာ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ အပိုင်းအစများကို ပြန်လည် ချိတ်ဆက်ရန် ကြိုးစားနေ၏။ ခဏကြာပြီးနောက်၌ သူမ၏ မျက်လုံးများက အံ့အားသင့်ခြင်းများနှင့် ပြည့်နှက်လာသည်။

“နေဦး... ရှင်က... ရှင် ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး မသေသေး...”

သူမမှာ စကားများပင် ထစ်နေခဲ့၏။ ကောင်းကင်တာအိုက မည်သည့် အရာများ မှားယွင်းနေခဲ့သနည်း။ မဖြစ်နိုင်ချေ။

လွန်ခဲ့သော ဆယ်နှစ်ကျော်က ငွေရောင် မျက်လုံးများနှင့် ထိုလူငယ်မှာ ချီပျစ်ခဲခြင်း အဆင့်ငါးတွင်သာ ရှိနေခဲ့သေးသည်။ ထိုကျင့်ကြံခြင်း အခြေခံဖြင့် အကြွင်းမဲ့ သုည ရေခဲအမတေကို သန့်စင်ပါက ကျိန်းသေ သေဆုံးရမည့် အကြောင်း ကောင်းကင်တာအိုက သူမထံ နိမိတ်ပြခဲ့သည်။ သူမက လမ်းကြုံသဘောမျိုးဖြင့် သတိပေးခဲ့သော်လည်း လူငယ်က လက်မခံခဲ့ပဲ လောင်းကြေးထပ်ရန်ပင် ပြန်လည် စိန်ခေါ်ခဲ့သည်။

ဤသို့ဖြင့် သူတို့ နှစ်ယောက် ဝိညာဥ် ကျိန်ဆိုမှု ပြုလုပ်ကာ တစ်လ အကြာတွင် ပြန်တွေ့ရန် ရက်ချိန်းထားခဲ့ကြသည်။ သို့သော်လည်း သူမနှင့် လင်းကျိရန်တို့မှာ သူ့အား သေလူအဖြစ် သဘောပိုက်ကာ တစ်လ မပြည့်ခင်မှာပင် ရွှေရောင် နို့နှစ်မြို့တော်မှ ထွက်ခွာလာခဲ့ကြသည်။ 

ထိုအချိန်မှ စတင်ရေတွက်ပါက ဆယ်နှစ်ကျော် ကာလ ကြာမြင့်ခဲ့လေပြီ ဖြစ်သည်။ သူမသည်လည်း သူ့အား မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ပင် ဖြစ်နေခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ တစ်နေ့တစ်ချိန်၌ ပြန်လည် ဆုံတွေ့ရလိမ့်မည်ဟု သူမ တစ်ခါမှပင် မတွေးခဲ့ဖူးချေ။

မင်ရှုဖုန်းက အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်၏။ ယခု ရောက်ရှိနေသည့် နေရာက မည်သည့် နေရာမှန်း မသိသည့်တိုင် အလောင်းအစားအတွက် မင်္ဂလာပွဲမှ ဖမ်းခေါ်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ကြောင်း သူမ ရိပ်မိပေသည်။

“ရှင် ဘာလိုချင်လဲ...”

သူမက ရှည်ရှည်ဝေးဝေး မစဥ်းစားတော့ပဲ တိုက်ရိုက်ပင် မေးလိုက်သည်။

အမွေခံအပြစ်သား ( Ongoing မှီ )Where stories live. Discover now