အမွေခံအပြစ်သား ( Ongoing မှီ )

526 - 530

အပိုင်း(၅၂၆)

အဆုံးမဲ့ ရတနာများဖြင့် ပြည့်နှက်နေဟန် ရသည့် ကြီးမားလွန်းလှ‌သော သီးသန့်နယ်မြေကြီးကို လေ့လာရင်း လင်းမင်၏ မျက်လုံးများက တဖိတ်ဖိတ် တောက်ပနေသည်။ ထိုအရာက ရွေးချယ်ခံ အတွက်  ချန်ထားခဲ့သည့် နောက်ဆုံး ရတနာသိုက်လော။ အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်ဂိုဏ်းက ထိုမျှ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းအောင် ချမ်းသာသည်လော။ ထိုအထဲမှ များစွာမှာ သုံးလွှာ ကြယ်တာရာ နယ်မြေတွင်ပင် အလွန်အမင်း ရှာပါးကာ မြင်တွေ့ရန်ပင် ခက်ခဲသည့် ရင်းမြစ်များ ဖြစ်သည်။

“တကယ် မယုံကြည်နိုင်စရာပဲ...”

လင်းမင်မှာ ခြေဦးတည့်ရာကို လျှောက်ရင်း အခန်းအတွင်း လိုက်လံ ကြည့်ရှုနေမိ၏။ ဤရတနာသိုက်ကြီးနှင့် နှိုင်းယှဥ်ပါက အခြား ရတနာသိုက်များမှာ အရေးမပါသလောက် ဖြစ်သည်။ ကျင့်ကြံခြင်း လောကတစ်ခုလုံး၏ အထွတ်အထိပ်သို့ တက်လှမ်းမည့် ခရီးလမ်းကို ထိုရင်းမြစ်များနှင့် အတူ သူ တရားဝင် စတင်နိုင်တော့မည် ဖြစ်သည်။

အခြားတစ်ဖက်၌ ဝေ့ဝူယင်ကတော့ တည်ငြိမ်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ တောင်ပုံရာပုံ ရတနာများကြောင့် သူ၏ အမူအရာက ကြီးကြီးမားမား တုန်လှုပ်ခြင်းမျိုး မရှိချေ။ အကယ်၍ တုန်လှုပ်ခဲ့မည် ဆိုလျှင်ပင် ထိုအရာက ထိန်းချုပ်နိုင်သည့် အတိုင်းအတာ ပမာဏ တစ်ခု အတွင်း ရှိပေသည်။ အဆင့်ကိုး သေမျိုး အဂ္ဂိရတ် အာဏာရှင် တစ်ယောက် အနေဖြင့် သူ့ သိုလှောင်လက်စွပ် အတွင်း ရှိနေသည့် အဆင့်ကိုး ထုတ်ကုန်များ ပင်လျှင် ထိုရတနာသိုက် တစ်ခုလုံးနှင့် တန်ဖိုးချင်း နှိုင်းယှဥ်နိုင်လုနီးပါး ဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် ရတနာသိုက်ထဲရှိ ရင်းမြစ် အများစုက သူ့ ကျင့်ကြံခြင်း အခြေခံဖြင့် မသင့်လျော် လှချေ။ ဥပမာ ဆိုရသော် အလင်းယင် ပုလဲများ ဖြစ်သည်။ ၎င်တို့မှာ သိန်းပေါင်းများစွာသော အပျိုစင် မိန်းကလေးများထံမှ ထုတ်ယူရသည့် မူလယင် အမှောင်ပုလဲများနှင့် အာနိသင်ချင်း ဆင်တူပေသည်။ ၎င်းတို့မှာ သုံးလွှာ ကြယ်တာရာ နယ်မြေတွင် အလွန်  ရှားပါးကာ တန်ဖိုးကြီးသည် ဆိုသော်လည်း အထူးသဖြင့် ယင်အခြေခံ ကျင့်စဥ်များကို ကျင့်ကြံထားသည့် မိန်းကလေးများနှင့်သာ သင့်တော်သည်။