KARANLIK LEKE

15. Bölüm: İYİ, ZATEN KASLARIM YORULDU

Kalbim deli gibi çarpmaya başladı. Sanki birazdan yerinden çıkacaktı. Alper beni öpuyor muydu? ALPER- BENİ- ÖPÜYORDU! Beni kollarının arasına alırken ben hiçbir tepki veremiyordum. Onu itmem gerekiyordu ancak ne onu itebiliyordum ne de ona karşılık verebiliyordum. Zaten hızla atan kalbim daha da hızlı çarpıyordu şimdi.

Dudaklarını dudaklarımdan ayırıp alnını alnıma yasladı. Fısıldayarak " 'Seni öpmek istiyorum.' derken ciddiydim." dediğinde hala şoku atlatamamıştım. "Ha?" diye bir tepki verdiğimde dudaklarını yaladı ve hafifçe güldü. "Sesin," dedi. "Başka bir evrenden gelmiş gibi..." alnımı alnından ayırıp koyu gözlerine baktım. Koyu kahverengi olan gözleri şimdi daha çok siyah gibiydi. Yeşillerimi onun delici bakışlarına çevirdim. Dikkatimi iyi dağıtmıştı ha! "Şu an ciddi değilsin." dedim zorlukla. Güldü. "Bunu hiçbir zaman bilemeyeceksin. Hah, al işte. Al sana koca bir soru işareti. Gece nasıl uyuyacaktım ki ben. "Hadi ama!" dedim. "Ciddi misin, değil misin?" Dudağını büzdü ve benden uzaklaştı. Sırtını duvara yasladı. Ben de eski pozisyonuma döndüm. Birden kapı tıklandı ve bir bağırma sesi geldi. "Alper! Asila! Burada mısınız?" Alper ile birbirimize baktık. "Buradayız!" dedi Alper. "Tamam, abi. Açsanıza kapıyı lan, ekşın mı yaratıyorsunuz?" Bu Cem'in sesiydi. Dediğine gülmeden edemedik. "Kilitli kaldık oğlum, ne ekşını?" deyince Alper ben de onu onaylayan mırıltılar çıkardım. "Abi siktir git kapı içerden kilitlenmiş, nasıl kilitli kaldınız?" Alper ayağa kalktı ve alkışlamaya başladı. "Cem, detay sorma kardeşim git çilingir bul sikmeyeyim ecdadını." Cem bir küfür mırıldandı ve birisiyle konuşmaya başladı.

Yaklaşık iki dakika sonra kapı zorlanmaya başladı. Uzun bir süre uğraştılar. O sırada da Alper de beni rahatlatmak için dalga geçiyordu ve laf atıyordu. Zaten beni öptüğünde fobimi önemli ölçüde unutmuştum. Kapı sonunda gürültüyle açıldığında yerimde sıçradım. Cem geldi ve bize kısa bir bakış attı. Yavaşça kalktığımda başım döndü ve elimi arkadaki duvara yasladım. Alper bir anda beni belimden tutup kucaklayınca çığlık attım. Cem arkadan "Abi rica ederiz ya!" diye yakınınca Alper tek elini kaldırıp ona orta parmağını kaldırdı. Alper beni uzun bir süre taşıdı. "Tamam, Alper. İyiyim ben." "İyi, zaten kaslarım yoruldu." deyip beni yere bıraktı. Gözlerimi devirdim. "Kasların? Hani nerede? Ben göremiyorum." dedim alayla. Elimi bir anda tutup karnına -kaslarına- götürünce bir küfür mırıldanıp elimi çektim. Pekala, kaslıydı. Kahkaha atarken kısılan gözlerine baktım. Bir anda kendimi yüz hatlarını incelerken buldum kendimi. "Kızım sen beni kesmeden duramıyor musun? Bu kaçıncı oldu ama! Tamam, kızlar tipime hayran ama yani seninki de taciz oldu artık." dediğinde baygın bir bakış attım. "Senin ben tipini s-" "Hey, hey küfür yok!" diyerek sözümü kesti. "Senden hoşlanmıyorum ve ilk öpücüğümü aldığın için içim yanıyor biliyorsun değil mi?" dediğimde kahkaha attı. "Benden hoşlanmıyorsun öyle mi?" deyip daha büyük bir kahkaha attı. Ardından bir şey farketmiş gibi durdu ve bana alaycı bakışlar atmaya başladı. "Bir dakika, sen daha önce hiç öpüşmedin mi?" deyip daha da çok gülmeye başladı. Pot kırdığımı fark ettim ve "Ne var ya hiç öpüşmediysem?" diye çıkıştım. Resmen çocuğa "ilkimsin, helalimsin, gel evlenip yuva kuralım." demiştim. Tamam, belki de o kadar dememişimdir. Etrafıma bakındığımda otoparkta olduğumuzu farkettim. Beni kolumdan tutup arabasına doğru çekiştirmeye başlayınca ona ters bakışlar attım. Ne de seviyordu kolumdan tutmayı öyle! Arabasına sonunda bindik ve hızla otoparktan çıktı. "Çantam okulda kaldı ya!" diye cırladığımda "Okula geri döneriz merak etme." diyerek beni geçiştirdi. Başımı cama yasladım ve yol boyunca uzanan sahili izledim. O da arabasında birkaç tuşa bastı ve bir şarkı açtı. Şarkının nakaratı kulağıma dolunca sessizce eşlik ettim.

"Elinden geliyorsa, azıcık sevsene beni.

İçinden geliyorsa, tutup öpsene beni."

*EEEVEEEETTTT! Çok az okur olsa da ben yazmaya ve yayımlamaya devam ediyorum, edeceğim. Okuyanlar lütttfen yorumlarını paylaşsınlarr. 💋💋