KARANLIK LEKE

32. Bölüm: SALAK MISIN OĞLUM, KARADA NASIL YÜZEYİM?

  Davet sonunda bitmişti. Arabada Alper ile oturuyorduk ve ben davetteki anları düşünüyordum. Alper ile öpüşmemiz, birlikte dans edişimiz ve yoğun istek üzerine herkesin içinde şarkı söylememiz... Ve aklıma utanç verici anlar da geliyordu tabii. Ben şarkı bitince alkolü biraz fazla kaçırıp Alper'i rezil etmiştim. Alper'in annesi Alper'i fazla sıkınca ona "Bırak Alper'imi çakma sarışın!" demiştim ve az daha kavga çıkacakken Alper beni belimden tutarak kaldırmış ve annesinden uzaklaştırmıştı. Şimdi düşünüyorum da, alkol bana yaramıyor dostlar! Sonrasında ise hemen arabaya geldik işte.

 "Alper, annene rezil oldum." dedim ve sonrasında istemsizce kıkırdadım. Alper ise halime kahkahalarla gülüyordu. "Asila, seni böyle evine götüremem." dediğinde kaşlarımı çattım. "Neden, yürüyerek mi gideyim?" Alper sabır dilenir gibi iç çekti. "Yok Asila, yüzerek git." "Salak mısın oğlum, karada nasıl yüzeyim?" dediğimde kahkaha attı. "Asila sarhoşsun ya, annen seni böyle görürse kızabilir. Onu diyorum." "Haaaa," dedim. "Sen onu diyorsun! Anladım..." Alper derin bir iç çekip arabayı sürmeye başladı.

ALPER KAYALI

Arabayı evin önünde durdurdum. Asila'ya döndüğümde uyuduğunu farkettim. Bugün ona o kadar çok gülmüştüm ki... Kemerimi çözdüm ve onunkine uzandım. Onun kemerini çözerken başı omzuma düştü. Yüzüme bir tebessüm yerleşirken arabadan indim ve onun kapısını açıp kucakladım. Onunla eve girdiğimde Baran'ın hala uyumamış olduğunu farkettim. Davetten erken çıkmıştı ve hiç haberleşmemiştik. Asila'yı odama götürüp yatağıma yatırdım. Üzerini örtüp odadan çıktım. Salona gidip Baran'ın yanına oturdum. "Baran?" diye seslendim dalgınca duvarı izleyen Baran'a. Sesimle irkilerek bana döndü.

 "Hı?" 

"Ne oldu sana?"

 "Kanka ben aşık oldum."

 "Kaçıncı kez?" 

"Ya bu sefer farklı..."

"Kime?"

"İmkansız bir gacı...  Ama bir görsen nasıl güzel, taş gibi."

"Oğlum kim diyorum lan, kim?"

"Asila'nın kankasına."

"Adı neymiş?"

"Hayır kanka kaval."

"Lan siktirtme belanı! Yardım falan etmiyorum lan sana!"

"Tamam abi vallahi şaka yaptım. Alya ismi."

"Tamam ayarlarız."

"Kardeşim benim be!"

Telefonum titreyince kaşlarımı çattım. Gecenin bu saati beni kim arardı ki? Merakla aramayı yanıtladım. 

"Alo?"

"Alo, Alper Kayalı ile mi görüşüyorum?"

"Evet, kimsiniz?"

Telefondaki muhtemelen ellili yaşlarında bir adamdı. Sesi biraz hüzünlü geliyordu.

"Orhan ben. Müsait bir zamanda görüşebilir miyiz?"

Kaşlarımı çattım. Bu adam kimdi? Benden ne istiyordu? Gecenin bu saati beni neden arıyordu? 

"Pardon, ne için?"

"Telefonda konuşulacak bir konu değil. Lütfen yarın öğlen ikide Leman Kafe'de buluşabilir miyiz. Çok önemli..."

Derin bir nefes verdim. 

"Pekala."

"İyi geceler. Bu saatte rahatsız ettim kusura bakmayın lütfen."

"Sorun değil, iyi geceler."

Telefonu kapatıp önümdeki sehpaya koydum. Adamın derdi neydi, gerçekten merak etmiştim. Baran'a hareket çekip odama döndüm. Evet, birbirimize hareket çekmek artık bizde "günaydın, iyi geceler..." gibi anlamlara geliyordu. 

Odama girip üzerimdekilerden kurtuldum. Altıma rahat bir eşofman giyip üzerime beyaz bir         t-shirt geçirdim. Asila'nın yanına yavaşça uzandım ve bir süre onu izledim. Sarhoş hali aklıma gelince gülmemek için yanaklarımı ısırdım. Bir süre daha onu izleyip ben de uykuya daldım...

Eveetttt dostlar! 1k okunma için tüm okurlara teşekkür ederim🫶🏻. Her ne kadar yorum gelmese de okuduğunuzu görmek bile beni mutlu ediyor... Bu hikayeyi yazarken aklımda asla yayımlamak yoktu. Sadece taslak olarak yazıp geçiyordum. Ancak çok yakın bir arkadaşım olan "H..." bana yayımlamamı söyledi ve bana cesaret verdi. İlk bölümü yayımladım ve bazı arkadaşlarım okudu. Gerçekten de güzel olduğunu söylediler ve bu bana daha da özgüven verdi. Yayımladıkça okunmalar arttı ve şu an 1k okunma oldu. Bu her ne kadar küçük bir sayı olsa da benim için oldukça heyecan verici. İlk başta beni yazıp yayımlamam için cesaretlendiren "H..." a, sonrasında okuyarak beni destekleyen diğer arkadaşlarıma ve bütün okurlara kocaman teşekkür ediyorum ve sevgilerimi gönderiyorum. Sizden ricam, okuyorsanız beni takip etmeniz, yorum atarak varlığınızı bana göstermeniz ve okumaya devam etmeniz... "Alper ve Asila" macerasının çok daha geniş bir kitleye ulaşması dileğiyle... Kucak dolusu sevgiler!😇🤩🦋