"KLAY anong mundo ito?" Ani Maria Clara at umiyak si Klay at nasa likod lang si Fidel.
"Ah! Taong dalawang libo't dalawamput dalawa. Hsss! Basta maraming taon mula ngayon." Ani Klay.
"Nais ko sanang matawa ngunit tila nilisan na rin ata ako nito."
"Ah pero seryoso ako sumama ka sa akin. Sa mundo ko progresibo mas maraming oportunidad ang nag-iintay sa atin. Ayaw mo bang mabuhay sa mundong hindi ka didiktahan ng base lang sa kasarian mo. Hmmm! Sa lugar ko lahat pwede mong gawin."
"Ha! Isang paradiso ata 'yang tinutukoy mo."
"Hsss! Hehe! Tss! Hindi ko alam kung paradiso kung maitatawag 'yon. Ha! Hsss! Kasi kung alam mo lang may tupak rin ang mundo ko. Tss! Iwan ko ba parang walang pinagkatandaan sa panahong 'to."
"Hsss!"
"Pero kahit papaano may pagbabago na at mas maayos na ang mga kondisyon. Kaya mas marami tayong magagawa na magkasama. Hsss! Kaya sige na sumama ka sa akin. He!" Ani Klay na pinahiran ang luha.
"Hindi ko maaring takasan ang kapalaran ko katokayo. Tinanggap ko na hsss... ang sumpa ko na isinilang ako sa mundong ito. Hsss! Upang pagbayaran ang dahilan ng aking pagkabuo. Kung may natitira mang pag-asa, katiting na pag-asa para sa akin hsss... hayaan mo na lamang akong ibaling 'yon sa panginoong Diyos ha... o sa pag-asang muli kaming magkikita ni Crisostomo. At muli kaming magkakasama sa buhay o sa kabila man hsss. Tss hindi ko maaaring gamitin ang natititra kong pag-asa ha... sa pagsamo sayo sa bagong mundo. Hmmm... o kung saan man." Ani Maria Clara ma umiiyak at umiyak rin si Klay.
"Hmmm!" Sabay na sabi ni Maria Clara at Klay na umiiyak.
"Hay!" Ani Maria Clara at pinahiran ni Klay ang kaniyang mukha gamit ang kamay nito dahil sa luha.
"Sigurado ka na?"
"He! He! Kahit papaano hmmm... dito sa mundong aking sinilangan he... ay nanatiling na magka-ugat mauugnayan naming dalawa ni Crisostomo."
"Hmmm! Hmmm!"
"Clarita! Kailangan na nating tapusin ang ating paghahanda patungo sa kumbento ng Santa Clara. Baka abutan na tayo ng takipsilim." Ani Tiya Isabel na kakadating lang sa gilid nila.
"Hmmm! Hmmm!" Ani Maria Clara.
"Sandali! Ah eh hindi po kayo senyora! Ah! Ha! Takipsilim?" Ani Klay.
FLASHBACK...
"Basta pagsapit ng takipsilim bukas sa ayaw at sa gusto mo times up na." Ani Mr. Torres.
END OF FLASHBACK...
"Ha! Totoo ba 'to? ¿Adiós amigo?" Ani Klay.
Translation: (Paalam na kaibigan?)
"Klay! Hsss!" Ani Maria Clara at kinuha ang suklay na nakalagay sa kaniyang buhok at ibinigay kay Klay at umiyak siya.
"Hehehe!" Ani Klay na umiiyak at yumakap kay Maria Clara.
"Hsss!"
"Hehe! He! He! He! He! He!"
"HA! Ha! Ha! Ha! Hmmm! Hmmm! Hmmm! Ha! Ah! Ha! Ha! Ha!" Ani Klay at umalis sa pagkakayakap kay Maria Clara at parang may hinahanap sa kaniyang katawan.
FLASHBACK...
"Ipagpaumanhin mo kung aming tiningnan ang iyong tapa petso." Ani Maria Clara at kinuha ni Klay ang kaniyang bra at itinago sa likod.
BINABASA MO ANG
Mestiza de Sangley
Historical FictionBilang isang Gen Z, siyempre, hinahalo pa rin ni Klay ang mga modernong salita sa mga pag-uusap. Kaya, nang sabihin niyang, "Babu," bilang isa pang termino para sa "Paalam," naiwan si Fidel na nalilito. Ngunit ito, nang maglaon, ay naging isang baga...
