Elif Ada Alpaydın

Geri dön.

Şarkı -  Dolu  kadehi ters tut - yalan 

Selam arkadaşlar. Bölüme gelelim.

(&)

Ellerimi birbirine sürtüp , utancımdan yerin dibine girmek isterken , kafamı eğmiş durumdaydım. Ev ahalisinin tepemde durmuş olması ise en büyük utanç kaynağımdı.

" Demek sahur'a kaldırmadılar diye , evi terk ediyordun ha kızım. " Dediğin de Sibel hanım , ona bakmadım ama gülmemek için kendini sıkmıştı , biliyorum. Diğerleri ise hiç utanır mıyım , ayıp olur mu diye düşünmeden gülüyorlardı.

Harika ilk günden alay konusu olmuştum. Hemde geri gelmem için yalvaran , Buğra yüzünden. Resmen dramatik konuşmamız dan sonra , beni eve geleyim diye ikna etmiş , zaten bu teklifi bekleyen ben ise gerisin geri eve dönmüştüm. Tabi geldiğim gibi , beni salonda bekleyen ev ahalisi ile karşılaşmıştım ve Buğra dakikalardır dalga geçe geçe neden evden gittiğimi anlatıyordu.

Hayır ne var yani sahura kaldırmadılar diye evi terk ediyorsam ? Bence çok makul bir neden ve zaten bu abiler beni kasten uyandirmadiklarini itiraf etmişlerdi. Daha doğrusu Sarp ve Esirin işiydi.

Gidip akşam Buğra'lara , özel günümde olduğumu , oruç tutamayacağı , beni uyandırmayın dediğimi söylemişlerdi.  Buğra da gelip güya beni tekrar çağırmışta kalkmamışım. Nedense ama ben böyle bir şey hatırlamıyorum. Gerçi yalan yok , bazen uyku sersemligi ile birşeyler söyleyip , sonra unutan bir insandım ve eski evimdekiler de bu konudan çok şikayet ederlerdi.

Yavuz bey ise zaten dün evde değilmiş. Annesi rahatsızlanmış , bu yüzden onun yanına gitmek zorunda kalmış. Geceyi de orda geçirmiş. Galiba annesi doktor tutma demesine rağmen oruç mu tutmuş ne , kan değerleri falan düşmüş ve bayılmış. Ama ciddi bir durumu yok sanırsam.

Ama salaklık bende. İnsan bir sorar değil mi neden diye. Ben hemen pılımı pırtımı toplayıp evden çıkıp gitmeye kalkıştım. Sonuç ? Alay konusu oldum.

" Kızım insan bir sorar ama değil mi ? Hani ne oldu falan der. Hiç olmadı hesap sorar. Niye Nihat Hatipoğlu gibi ortadan kaybolmaya kalkıştın ? " Diye sordu Buğra. Aynen , kesinlikle amacım buydu. Nihat Hatipoğlu gibi bir anda kaybolmak ve hayatlarından çıkmak istedim. Sonra her  ramazan akıllarına gelsem yeterdi.

" Ayrıca gittin, niye geri geliyorsun ?" Diye sordu Esir huysuzca. Az önce Buğra'ın anlattıklarına gülerken , kafasına daha dank etmemişti galiba gidecek olmam. Yeni yeni aklı başına geliyordu. " Gitmişsin işte. Ne halt yemeye kararından vazgeçtin. İlk defa doğru bir karar vermişsin , sürdürsene. "

Kafamı kaldırdım ve ona baktım. Az önce gülen kendisi değilmiş gibi şuan bana yine ters ters bakıyordu. Omuz silktim. " Abine sor. O söylesin niye geri geldiğimi  "

Belki benim dilimden dökulmezdi bazı cümleler ama Buğra rahatça söylerdi. Öyle de oldu zaten. Esir ,abisine döndü. " Abi ?" Diye sordu kaslarını çatarak. " Niye geri geldi bu ? Sen mi ikna etin. "

" He ,  ben ikna etim , sorun mu ? "

" Sorun elbette. Burası bizim evimiz ve o da bu evden gitmeli ! Ne güzel 18 olmadan doğru kararı vermiş , niye geri getirdin?"