Sergi

481 19 10
                                    

Sergi elbisesi medyada.

Şarkı - Manga - We could be the same ( en sevdiğim şarkı kesinlikle. Yani onlardan biri)

Ben geldim. Diğer bölümün sonunda artık bölümler bu kadar geç gelmeyecek dedim ve sözümü tuttum çünkü daha geç geldi. Jsnsmsmsm kusura bakmayın.

Nasılsınız bu arada ? Ben iyiyim. Sadece havalarin biraz sıcak olması yoruyor.

Keyifli okumalar dilerim.

(&)

" Yani bildiğin akıl alır gibi olay değil. Resmen evin içinden garip garip sesler duyuyormuş ve zaten dediğine göre de ev cidden hayaletliymiş. Yani halam diyordu. " Diyerek inanılmaz bir olay anlatıyormuş gibi konuşan Duru ile göz devirmeden edemedim.

" Çocuk korkut masalları. " Diyerek homurdanarak konuştuğum da, elindeki tepsiyi önümde ki tezgaha bıraktı ve bana baktı ters ters. Umursamadım ama.

" İnanmıyor musun bana ?" Diye sordu.

" Sana inanıyorum tatlım ama halana değil. " Diyerek kesin bir dile konuştum. Kaşlarını çatarak bakmaya devam ettiğinde ise pek ilgilenmedigim ve tapsiye yeni sipariş için arkadan bırakılmış hamburgeri aldım.

" Ama bu kanıtlanmış bir şey artık. Herkes buna inanıyor. " Dediğin de ona döndüm bıkkınca. Elimdeki hamburgeri tepsiye bıraktım ve ardından önceden çıkardığım kolayı da bıraktım. " Halam çok emin. O evde eski kiracıların yatırı var. "

" Onların evi olduğu için, orada yatmaları normal. Çok takılma bence. Herkesin kendi evinde yatırı var. " Diyerek alayla konuştuğum da boş boş yüzüme bakmasını umursamdan güldüm.

" Çok komik. " Diye yüzünü buruşturarak konuştu ve ardından tepsiyi aldığı gibi masaya doğru ilerledi. Ardından bakarken güldüm hafifçe. Bu tür şeylere çok fazla inanıyordu.

Derin bir nefes aldım ve bakışlarımı saatime indirdim. 14 : 08. Dudak büktüğun de akşama daha olduğu için akmak bilmeyen zamana lanet ettim.

Bugün Yiğit in sergi açılışı vardı ve akşam herkes orada olacaktı. Tabi o herkesin içinde bende yer alıyordum. Bide kızlar vardı tabi. Onları da kendimle beraber götürecektim çünkü başka kimse gelmiyordu benimle. Tek başıma da olmak istemiyordum. Emir , annesinden dolayı gelemeyecekti çünkü eve geçmiş olsuna gelen akrabaları varmış. Tabi hal böyle olunca zaten gelmeleri için teklifte bulunacağım kızlara, bu sefer gelsinler diye yalvarmistim.

Kabul etmişlerdi kendileri de. Gerçi daha çok Duru , Zeliha adına da kabul etmişti çünkü Zeliha ortalıklarda görünmüyordu. Bu vakit olmuş hala gelmemişti. Neredeydi bilmiyorum ama Duru'nun dediğine göre sabah çok önemli bir işi olduğunu söyleyip kaçmış. Bakalım yine ne halt yiyor.

Bugün hafta sonu olduğu için güzel gecegecine inanarak, uyanmıştım çünkü sınavlar bitmiş ve artık büyük sınava sadece bir hafta kalmıştı. Bunun stresini yaşıyor olsam da aslında kendime güveniyordum. Çünkü onbirinci sınıftan itibaren çalışmaya başlamıştım ve şu son olanlar kafamı ara ara müşkül etse de hayatımda ki önceliğim geleceğimdi.

Neyse , işte sabah uyanmış, Buğra abi ile güzel bir kahvaltıdan sonra kendisi Yiğitin sergisine gitmişti ve bende işe gelmiştim. Akşam için ise zaten erken hazırlanmayı planlıyordum. Herşeyim hazırdı zaten. Sadece iki dakika hazırlanmam sürecekti o kadar.

Elif Ada Alpaydın Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin