Elif Ada Alpaydın

plan

Şarkı - Dream on ( alakası var merak etmeyin. )

Keyifli okumalar. Arkadaşlar biraz geç yazıyorum biliyorum ama neyse ki bölümler uzun olduğundan sorun olmuyor... Olmuyor değil mi ?( 🔪)

Olmuyorsa da , sikinti yok. (🔪)

Uzatırım. (🔪)

Hahahah keyifli okumalar tekrardan.

(&)

Gerçeklik , hayallerin olma olasılığı olmadığını anladığın nokta da başlar. Devamında hayatın gerçekleri insan bünyesinde yerleşen bir hastalık gibidir. İnsana ne hayal kurdurur ne de sağlıklı bir yaşam bırakır.

Seslice nefesledim ve ellerimi belime yerleştirdim. Karşımda konuşmamı bekleyen aile üyelerinin üstünde bakışlarımı gezdirdim ve en son Sarp'ın üzerinde durduğumda gerginlik içerisinde olduğunu ve ayaklarını sallayarak gerginliğini atmaya çalıştığını fark ettim.

" E kızım hadi. " Diye konuşan Yavuz beyin sesiyle bakışlarım kendisini buldu ve kaşlarını kaldırmış, merakla baktığını fark ettim. Diğer aile fertlerinin de kendisinden farksız olduğunu biliyordum.
" Önemli bir şey mi var? Neden konuşmuyorsun?"

" Önemli , evet. " Dedim kafa sallayarak. Daha da meraklı bir şekilde yerinde kıpırdandığın da , derin bir nefes aldım ve açıklamaya koyuldum. " Çok önemli olduğu sayılmaz ancak konuşulması gereken bir durum var. Öncelikle bir konuya açıklık getirmek gerekiyor. Anlatacaklarım benimle ilgili değil. Sarp'la ilgili. " Dedim elimle kendisini göstererek. Kısaca kendisine doğru baktıklarında devam ettim. " Sarp uyuşturucu kullanmak istiyor. "

" Ne& !? " Diye hepsi ayrı ayrı ağızlardan yükseldiğinde , Sarp dehşetle bana baktı. Ah , yanlış açıkladım !

" Ne diyorsun kızım sen !?" Diye konuştu Yavuz bey ve oturduğu yerden sertçe kalktı. Sarp'a dönerek sinirle nefeslenerek, kaşlarını çatarak baktı.
" Ne demek bu Sarp !? Ne demek kullanmak istiyorum ne !? Sarp yine mi o günlere geri dönmek istiyorsun!? "

" Ha.. hayır. " Diye konuştu Sarp kekeleyerek. Oturduğu yerden bir hışımla kalktığında babasının karşısında durmuştu. " Baba hayır, yemin ederim ben kullanmak istemiyorum ve kullanmadım da. " Dedi telaşlı bir sesle. Bakışları bana döndüğünde kaşlarını çattı. " Niye böyle açıklıyorsun!? Biz seninle böyle konuşmamıştık !"

" Yanlış konuştum. " Dedim hızla konuşarak.
" Yavuz bey, Sarp kullanmak istemiyor. Daha doğrusu kullanmamak için direniyor. Yine içten içe bağlılığı tetiklenmeye başlamış. Bunu size söyleme nedeni , yardım istiyor oluştu. "

Sibel hanım hızla oturduğu yerden kalktı ve Sarp'a doğru ilerledi. " Sarp yine mi o günlere geri dönüyoruz , Oğlum. " Diye konuştu titreyen bir sesle. Ağladı ağlayacak bir hali vardı. Hak veriyordum da bu durumuna , hiç bir anne oğulunu bu durumda görmek istemez.

" Dönmeyelim diye sizinle konuşuyorum anne. " Diye konuştu kendisi de çaresiz bir sesle. " Anne yardım istiyorum. O günlere geri dönmek istemiyorum ama dayanamıyorum da. "

Sibel hanım gözleri dolu dolu oğluna baktı ve derin bir nefes alıp kendisini kendine çekip sıkı sıkı sarıldı. " Dönmeyeceksin oğlum. " Diye konuştu.
Sarp'ta aynı şekilde karşılık vermediğin de , seslice nefesledim.

" Sarp bir daha böyle bir şey duymamayım senden tamam mı !? Bak sakın !" Dedi Yavuz bey sinirle.
" O günleri zar zor aşmısken, bir daha o günlere dönemeye kimsenin gücü yetmez !"