METROCEANNA TALES I: Unchained Melody

CHAPTER TWENTY-THREE: COMING OUT

Please comment and vote po sana.
🙏
***************0o0******************

matapos ang quick getaway nila ni Ara, walang pagsidlan ang saya ni Cecelia. they had fun and made love to their heart's content. in Ara's arms, she felt loved and every inch a woman.

sa isla, para silang mga unang tao sa mundo. para silang mga eba sa paraiso na sa kanila lang nakalaan.

ngunit 'di nya rin maiwasang mag-guilty sa mga nagawa. ang paalam nya sa mga magulang ay aalis sya kasama si Ara---na ang alam ng mga magulang niya'y kaibigan nya lang. hindi nya nasa sinabing may relasyon sila, na ibinigay nya na kay Ara ang puri nya. na ilang beses na sya nitong naangkin.

she sighed deeply and put her pen down. hindi nya talaga alam kung pa'no sisimulan ang balak nyang magtapat na sa mga magulang. nariyan ang takot nyang hindi sya matanggap ng mga ito.

"lalim ng iniisip mo, mare. ilang talampakan ba yan?" wika ng kaibigan nya. naupo ito sa katabing upuan.

"ewan ko mare, eh. hindi ko alam kung tama ba ang gagawin ko. nagdadalawang-isip ako." aniya dito.

"eh ano bang balak mong gawin?"
tanong nito.

"balak ko kasi sanang... lumantad na kina Nanay at Tatay. hindi ko na kayang magsinungaling sa kanila, mare. i feel downright guilty. all they knew is that Ara and I are friends. ano bang dapat kong gawin?"

totoong nag-aalangan sya talaga. ngunit at the same time, desidido na rin sya sa gagawin. hindi nya ugaling magsinungaling, lalo na sa kanyang mga magulang. ngunit nagawa nya na nga dahil kay Ara.

"so balak mo nang mag-come-out, ganun?" tanong nito. worried na tumango sya.

"eh 'di mabuti! that's so brave of you, mare! don't worry, susuportahan kita. sasamahan pa kita sa inyo, para 'di ka masyadong kabahan."

pagpapalakas pa nito sa loob nya. ngumiti sya ngunit 'di pa rin mawala sa kanya ang matinding kaba.

"mare, hindi talaga madali yan. pero bilib ako sa courage mo na ipahayag ang totoo mong pagkatao. not everyone has the guts na umamin. pero mas mabuti na yan keysa magtago ka at magtiis, kung kaya mo namang maging malaya. alam mo, dapat siguro manood ka ng mga videos at magbasa ng mga articles tungkol sa ganyang bagay. mas makakatulong yun sa 'yo."

"salamat, mare. ita-try ko yan. baka makatulong nga. pero--maliban dyan, may isa pa 'kong kinababahala."

"ha? eh ano pa?"

napatingin sya sa faculty, sa mga kapwa nya guro. isa ito sa mga kinatatakutan nya. aware syang bawal sa SCA ang same-sex relationships. sectarian school ito kaya strikto sa mga patakaran. yari ang karera nya bilang isang guro kapag may nakaalam ng totoo nyang katauhan.

"ah. gets ko na. wag mo munang masyadong isipin yan sa ngayon. saka na yan kapag nalagpasan mo na ang sa parents mo. kung anuman ang kahihinatnan ng pag-amin mo sa kanila, then that's the time na isipin mo naman ang SCA. kaya mo yan, Cee."

*************0o0******************

"you only have fifteen minutes, class. hurry up before the bell rings."

she's giving a long quiz in skip counting when her phone pinged. a bright smile automatically plastered in her face with the name on the screen. it's a text message from Ara.

[hot ramen on the way, honey. love you.]

anang text nito sa kanya. maya-maya'y may kumatok sa pinto ng classroom nya. tinungo nya ang pinto at binuksan ito.

"hello, Ma'am. ramen and kimchi po para sa inyo. paki-receive na lang po." anang rider na inabot sa kanya ang paper bag.

"salamat." aniya na pinirmahan ang slip. umalis na ang rider at sya naman, bumalik sa desk nya.