METROCEANNA TALES I: Unchained Melody

CHAPTER TWENTY-SIX: HUWAD NA PAG-IBIG

[TRIGGER WARNING: EXPLICIT SCENES AHEAD. NOT SUITABLE FOR HOMOPHOBES AND MINORS. READER'S DISCRETION IS STRONGLY ADVISED READ AT YOUR OWN RISK. YOU HAVE BEEN WARNED.]

Please comment and vote. Please, I'm begging you po. I just wanna know lang po talaga if may nagbabasa nito. Please 🙏
****************0o0****************

"susmaryusep, Ara! namamaga at dumudugo itong mukha mo. grabe naman si Madam sa 'yo. tingnan mo nga itong mga sugat. bakas dito ang nail marks nya. tch. parang 'di mo naman ina ang gumawa nito." wika ng sekretarya nya habang nilalapatan ng first-aid ang mga natamo nyang abrasions at hiwa sa mukha. bukod pa dun, namamaga din ang magkabilang pisngi nya sa lakas ng sampal nito.

tanging pag-iyak lang ang nagagawa nya. napapangiwi sya kapag dumadaloy ang kanyang mga luha dahil humahapdi ang mga sugat.

"tahan na, girl. mas lalo lang hahapdi yang sugat mo. mag-iisip tayo ng paraan kung pa'no mo makakausap ang girlfriend mo. kawawa naman yung tao na naghihintay sa 'yo."

anito. mas lalo syang nakukonsensya ng mabanggit ang tungkol sa nobya. humilab ang puso nya sa realidad na wala na silang pag-asa ni Cecelia. confiscated na ang smartphone nya at bawal na rin syang gumamit ng social media. her mother is like a bird of prey eyeing her keenly.

"ayoko nang pag-usapan sya, Rachelle. nasasaktan lang ako ng sobra."

wika nya. her heart aches for the woman she loves. but she's helpless in this situation right now. walang makakatulong sa kanya na makalabas sa kulongang ginawa ng ina para sa kanya.

"I get your point, Ara. pero hindi deserve ni Cecelia na maiwan na lang sa ere. kung wala na talagang pag-asang makawala ka pa sa sitwasyong 'to, then might as well break-up with her properly. hindi yung basta mo na lang sya tatalikuran. girl, gasgas na yung palusot na kaya mas pipiliin mo syang masaktan para protektahan. kapag mahal mo talaga at ayaw mo syang saktan, then pakawalan mo na lang. para naman makahanap sya ng magpapasaya sa kanya."

but the thought of Cecelia being happy in someone's arms hurts like hell for her. mahal nya ang nobya at 'di nya kakayaning mapunta ito sa iba. ngunit nakatali na ang mga kamay nya sa banta ng ina.

napasabunot sya sa kanyang buhok sa kawalan na ng maiisip na paraan. kung mapupunta lang sana sa kanya ang posisyon ng CEO, may laban na sya sa ina. ngunit suntok sa buwan ang ideyang yun.

she fought tooth and nail for the executive position that she has now. yung dapat ibibigay lang sa kanya, kailangan nya pang paghirapan.

"you have to think thouroughly of things, Ara. kung matutuloy talaga ang kasal mo kay Hector, then you have to let Cecelia go." wika ng kaibigan sa kanya. umiling sya.

"I can't, Rache. mahal ko sya. hindi ko kaya..." tugon nya saka muling naiyak. marahil, masama syang tao nung past life nya kaya nagdurusa sya ng ganito. naging mabuti naman syang anak sa kabila ng unfair treatment ng ina ngunit ito pa rin ang nakuha nya.

"dios ko, Astrid. ikakasal ka kay Hector pero ayaw mong bitawan si Cecelia? ano sya, side dish at si Hector ang main course?"

mas lalong gumulo ang isipan nya sa winika ng kaibigan. ayaw nyang magpakasal kay Hector ngunit natatakot sya sa gagawin ng ina kay Cecelia at ang bantang itatakwil sya nito.

"pero wala na akong magagawa, Rachelle! hindi mo ba ako naiintindihan?"

her friend stood up and put the first-aid kit on the shelf.

"may  magagawa ka, Ara. believe me, meron. ang kailangan mo lang gawin ay tumayo sa sarili mong mga paa at manindigan." wika nito na may kinuha sa loob ng shoulder bag.
"may tatawagan akong makakatulong sa 'yo."