He changed my life (Vhergarah Series #1)

HCML 48

Chapter 48

Nagising ako at mukhang maliwanag na sa labas. Inaantok at namumungay pa ang mata, I tried to get up but I couldn't move. I sighed quietly and glanced at the person beside me. A smile escaped on the side of my lips especially when I remember what happened last night. 

I shut my eyes a bit tight and my face heated. Muling bumagsak ang ulo ko sa kama at mas naramdaman ang paghipit ng yakap ni Sebastian sa akin. 

"Hmm..." he grumbles.

I felt his hot breath on my neck. Nagbigay iyon ng kiliti sa akin. Mas siniksik niya rin ang mukha roon kaya mas lalo akong natrap at hindi makagalaw. Halos nakadagan rin ang kalahati ng katawan niya sa akin. His long and powerful legs were spread apart over my thighs. Ang kanyang matibay na braso ay tila baging na nakapulot sa akin. Halos tinatakluban ang aking dibdib.

"Uno!" I tapped his arm. 

He didn't move. 

"Five minutes," he murmured against my neck as he tightened his hug on me. His voice was husky. 

Mahina akong bumuntong hininga at muling binagsak ang ulo sa braso niyang naging unan ko na pala. Pinagbigyan ko siya. Habang nasa tabi niya, I decided to call her parents. Her mom. Cellphone niya ang ginamit ko dahil iyon ang unang nahawakan ng kamay ko. 

Sa pangalawang ring ng cellphone, saka pa lang nasagot iyon. 

"Hello, anak..." 

I stiffened a bit. Mukhang kagigising lang ng mommy niya. O nagising dahil sa tawag ko. Nawala sa isip kong mas'yado pang maaga at baka tulog pa sila. Bigla akong nahiya. 

"Uno?" mahinahon ang boses ng nasa kabilang linya. 

I clear my throat and composed myself.

"Hello po... g-good morning po," I greeted hesitantly. 

Sinulyapan ko si Sebastian sa tabi ko na nananatiling nakapikit. Hindi man lang gumagalaw. 

"Ivanna? Ikaw pala..."

Ashamed, I bit my lower lip. 

"Uhm... pasensya na po at nagising ko yata kayo."

"No... no, it's okay hija. Gising na rin kami dahil ni Clae."

Napatingin ako kay Uno nang gumalaw s'ya ng kaunti upang mas yumakap. His nose touched my jaw and his hot breath tickled my neck. 

Inayos ko ang cellphone sa may kanang tainga. Nahihirapan akong kumilos at balak sanang bumangon, hindi ko nga lang magawa dahil sa katawan ni Sebastian na halos daganan na ako. 

I continuously tapped his arm para pakawalan ako ngunit hindi nangyari iyon. I glared at him but he didn't care. Ni hindi s'ya gumalaw at mukhang nakatulog yata ulit.  

Binigay ko ang buong atensyon sa nasa kabilang linya. 

"Kumusta po? Umiyak po ba?"

"He cried earlier noong nagising. Ngayon naman ay tahimik na kasama ang Daddy mo." Nahimigan ko ang galak sa boses niya. 

Tumango ako at nabawasan ang pag-aalala. Mabuti naman kung ganoon. 

Nagpatuloy pa ang pag-uusap namin ng Mommy niya ng ilang minuto hanggang sa natapos. 

I checked the time on the screen. Maaga pa dahil ala-syete y media pa lang ng umaga. I put Sebastian's phone on the side table. 

Maingat ko s'yang sinulyapan at sinubukang bumangon. Iyon nga lang mabilis din akong napabalik sa pagkakahiga nang gumalaw siya para mapigilan ako.