Resisting Ezekiel

XXXVIII - Feelings For Him

Sandra's POV

Paggising ko, habol ko ang hininga ko. Kinapa ko ang pisngi ko at naramdam ko ang luha na pumatak mula sa mga mata ko. I just had a dream about Ezekiel. It's been four days since the last time I saw him. He never texted me or come to see me.

Nanaginip ako na iniwan niya ako pabalik ng US kasama si Bethany. I don't know why I cried pero sobrang bigat ng pakiramdam ko habang pinapanood siyang naglalakad palayo habang hawak niya ang kamay ni Bethany. I tried shouting pero walang lumalabas sa bunganga ko. Kaya nagising akong habol ang hininga at umiiyak.

Agad kong kinuha ang phone ko and just like the past few days, wala parin siyang paramdam. Nakaramdam ako ng paninikip ng dibdib. Normally, tatadtarin niya ako ng text o kaya ng tawag pero nakakapagtaka na ni isang tawag or text mula sakanya, wala. I wonder if he fixed everything between him and Bethany. Kaya ba hindi na siya nagpaparamdam?

Gusto kong i-press yung call button pero di ko alam bakit di ko magawa. What am I gonna say to him? That I had a dream? That I'm scared that he will leave me? That I miss him? What if katabi niya si Bethany? Narealize niya ba na mahal niya yung babae kaya balewala na lang ako sakanya?

But why am I acting this way? Ako yung nagtulak sakanya palayo. I pushed him away at heto ako ngayon. Nasasaktan. Nag eexpect na sana hindi niya totohanin yung sinabi ko. Na sana marinig ko ulit na mahal niya ako. Na sana hindi totoo yung panaginip ko.

Tsaka ko lang narealize na kanina pa pala ako umiiyak.  Hindi ko magawang punasan yung luha ko dahil alam kong magtutuloy tuloy lang ang pag-iyak ko. I am now certain na mahal ko na si Ezekiel. I don't know when or how. All I know is it hurts. It hurts to think that he's gonna leave me.

Ilang araw ko na ring iniisip na baka malungkot lang ako at takot mag-isa. Or baka nasanay lang ako na andyan siya pero habang inaanalyze ko kung bakit ko nararamdaman to, it's because I feel home when I'm with him. Ayaw ko lang aminin dahil may Bethany na siya sa buhay niya and that hurts me the most.

Pano ko ngayon iwawala yung nararamdaman ko kay Ezekiel? How can I move on agad if ngayon ko palang nalaman na mahal ko na siya? Pano ako magmomove on? Ganon ba talaga ako kamalas sa pag-ibig? Ethan is gone and now, I'm losing Ezekiel. I can't bear this pain.  Parang feeling ko mababaliw na ako. Konti na lang siguro, mawawalan na ako ng gana magmahal.

Nasa ganon akong posisyon nang biglang pumasok si Dennis sa kwarto. Awtomatikong pinunasan ko ang luha sa mga mata ko. Hindi ko alam kung nakita ba niyang umiiyak ako. I just don't want him to see me crying.

"Nakita ko yun. Are you okay, Sandra?" Tanong niya sakin. Medyo jolly pero may halong pag-aalala ang kaniyang boses. Napatawa naman ako ng konti tsaka lumingon sakanya ng mapunasan ko na lahat ng luha ko.

"I'm okay. Nanaginip lang ako ng masama." I said while smiling bitterly. Totoo naman sinabi ko. Nang dahil sa panaginip ko kaya ako naging emotional.

"Yun ba talaga o may iba pang dahilan?" Tanong niya sakin. Bakas sa mukha niya na may gusto siyang iparating sakin. Alam niya kaya tinatakbo ng utak ko? Iniwas ko ang tingin ko sakanya. Ayaw kong ipaalam sa kahit na sino kung ano tong nararamdaman ko even kay Dennis. He might hate me cause the one I love, love someone else.

"I-I'm fine, Dennis." Tanging sagot ko sakanya. Nagbabadya ulit ang mga luha ko na papatak kaya agad akong tumalikod sakanya. Sa sobrang bigat ng pakiramdam ko at nag-uumapaw sa sakit, niluluwa na lang non sa pamamagitan ng pag-iyak.

"Hey, Come here." Sabi niya tsaka niya ako pinaharap sakanya at niyakap. Doon ako tuluyang humagulgol sa kaniya. Gusto ko man itago pero sobrang sakit ng nararamdaman ko. Dahil sa ginawa niya, parang tuluyan na akong bumigay at napaiyak na lang.