Sandra's POV
Pagkapasok namin sa club, halos marami ng tao. Sabi ni Vanessa medyo maaga pa kami kaya konti pa daw iyon. Mga bandang alas onse daw madalas nagiging matao.
Naamaze naman ako sa itsura ng club. Ngayon lang kasi ako nakapasok. Malakas ang music sa loob kaya need mo lapitan sa tenga ang kausap mo para marinig ka.
May disco ball sa gitna at may mga grupo ng tao na nagsasayawan sa ilalim non. May second floor din ang club and nakikita kong may mga tao din sa taas na nakadungaw sa mga nagsasayaw sa ground floor and then sa right side naman ay may mahabang bar. May mga nanonood sa bartender doing his own tricks. May mga tao naman na may kaniya kaniyang buhay.
Naramdaman ko naman na hinila ako ni Vanessa papunta sa bar. Muntik na ako matumba dahil medyo malakas yung pagkakahila niya sakin eh hindi pa ako masyado nakakalakad dahil sa bali ko. Buti naman at binitawan niya ako dahil kung hindi, baka napasubsob na ako sa sahig.
Sinundan ko na lang siya kung saan siya pupunta. Lumingon ulit ako sa paligid. May mga babaeng nakadamit disente samantalang yung iba naman ay halos magpakita na ng panty. All in all, we are all dressed like a slut waiting for a man to fuck us. Well, ganito lang naman suot ko dahil I have no choice and I don't think I look like a slut in my clothes.
"Dito tayo, Sandra. Order tayo ng margarita." Sabi niya sakin ng makalapit kami sa bar. Buti naman at may bakanteng dalawang upuan kaya don kami umupo ni Vanessa. "Two margaritas, please. One on the rocks and one neat." Sabi niya sa bartender. Lumingon naman ako sakanya.
Tumaas ang kilay ko hindi dahil sa inorder niya kundi dahil hindi ko alam na parang bihasa siya sa pag-iinom sa bar. Alam ko kasi yung inorder niya. Nanonood kasi ako madalas and they always use on the rocks or neat pag nag aask ng alcohol drinks sa bartender kaya hindi ako ganon kaignorante.
"I didn't know you're a party girl." Sabi ko sakanya. Noong magkatrabaho pa kasi kami, never niya ako niyaya magbar or uminom. We always go eat somewhere pero we never hangout like this.
"I just stopped when I met Jacob and now that we broke up, I need to party." Sagot niya sakin. Si Jacob ang boyfriend niya na ex niya na ngayon. Kung titignan si Vanessa ngayon, she looks happy but deep inside, she's not. I wish I can pretend like everything is okay just like what she's showing right now.
Ngumiti na lang ako ng pilit. Nang ilapag na yung inumin namin sa harapan namin, nilapit sakin ni Vanessa yung margarita na may ice samantalang inisang lagok naman niya yung baso niya ng margarita.
Nanlaki naman mata ko sa nakita. Did she just drink it bottom's up? Hindi ko ata kayang gawin yon. Balak ba niya magpakalasing? Tinignan ko yung margarita sa harapan ko. Hindi ko pa to natitikman. Itsura niya parang masarap pero wala pa akong natitikmang alak na masarap ang lasa. All of them are bitter. I wonder what this margarita tastes like. Naalala ko bigla yung feeling nung lasing ako. Parang gusto ko na agad masuka.
"C'mon! Drink it, Sandra. Mapait lang sa una pero sa pangatlong baso, hindi mo na yan malalasahan." Sabi niya sakin. She looked at me like she's waiting for me to drink it. Gusto ko maluha sa sitwasyon ko. How can I tell her I don't want to drink? Iniisip ko palang yung feeling ko kaninang umaga na hangover, parang gusto na ulit masuka.
Kagabi lang ako nag-inom tapos ngayong gabi, iinom nanaman ako. Mukhang magiging lasengga pa ata ako ng di ko namamalayan. I closed my eyes and took a sip on my margarita. Agad dumaloy ang mainit na likido sa lalamunan ko. The bitterness of the alcohol makes my tongue come out.
"That's my Sandra." Nakangiting sabi niya sakin tsaka siya ulit umorder ng isa pang baso ng margarita para sakanya. Nakalahati ko lang kasi yung akin. Inangyan! Hanggang ngayon nalalasahan ko pa yung alak. Isang lunok ko palang parang sinuntok na agad ako ng tama.
![](https://img.wattpad.com/cover/372943804-288-k906146.jpg)
BINABASA MO ANG
Resisting Ezekiel
RomanceSandra's life after the tragic event was filled with bitterness and resentment towards Ezekiel, the man responsible for shattering her world. Living under his guardianship was a constant reminder of the pain and loss she had endured. The mere sight...