"သား!"
ေပၚတီကိုေအာက္ကို ကားရပ္လိုက္မိခ်ိန္ သူ႔ဆီကို အေျပးတပိုင္းလာေနသည့္ သူမကို ကားေပၚကမဆင္းႏိုင္ေသးဘဲ သူ ေငးၾကည့္ေနလိုက္မိ၏။ ႏုပ်ိဳမႈေတြက မေတြ့တာၾကာေနတာေတာင္ လန္းဆန္းေနသည့္ အသြင္သစ္ႏွင့္ သူမက ပိုၿပီးၾကည့္ေကာင္းေနသည္။ ေဘးမွာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး သူ႔ကို ၿပံဳးၾကည့္ေနသည့္ သူမကိုပဲ မျမင္ဖူးသလို ၾကည့္ေနရင္း အခုမွ ကားထဲက ထြက္လိုက္မိခ်ိန္ သူ႔မ်က္ႏွာကို ဖြဖြထိကိုင္ခံလိုက္ရကာ...၊
"ၾကည့္ပါဦး... ငါ့သားေလးက... ပိုေခ်ာလာလိုက္တာ"
သူ႔အရပ္ကို မမွီမကမ္းသိုင္းဖက္လာသည့္ သူမ ခါးကိုလည္း ဖြဖျြပန္ဖက္ထားလိုက္ရင္း...၊
"ေမေမက... ဘယ္တုန္းက ျပန္ေရာက္တာလဲ... ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာရင္... ေလဆိပ္ထိ... လာႀကိဳမွာေပါ့"
"သားကို အံ့ဩသြားေစခ်င္လို႔.... အိမ္ေရာက္မွ ေျပာၾကမယ္ဆိုၿပီး... မင္းအေဖနဲ႔ တိုင္ပင္လာၾကတာ"
"ဟင္!... ေဖေဖေရာ... ပါလာတာလား"
"ဟုတ္ပါ့... လာ... သား... မင္းအေဖ ေစာင့္ေနတယ္"
သူ႔လက္ေမာင္းကိုဖက္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္လာၾကသည့္ သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္ကို မစၥတာနခအိက ဧည့္ခန္းမွာ အၿပံဳးႏွင့္ ဆီးႀကိဳေန၏။
"ငါ့သားမ်က္ႏွာက... ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့... အံ့ဩသြားပံုပဲ... မင္းအႀကံ ေအာင္ျမင္သြားတာေပါ့... ဟုတ္တယ္မို႔လား"
မဒမ္အိမိကိုက ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံျပၿပီး သူ႔အနားမွာ ဝင္ထိုင္၏။
"ဟုတ္တာေပါ့... ကြၽန္မတို႔သားပံုစံက... သိသာေနတာပဲ... ၾကည့္ပါဦး... ကြၽန္မသားေလးက... မေတြ့တာၾကာလို႔လား မသိဘူး... ပိုၾကည့္ေကာင္းလာတယ္"
ဒိုင္ ရွက္ရယ္,ရယ္လိုက္မိၿပီး သူတို႔ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ဝင္ထိုင္ၿပီးမွ....၊
"ဒီတစ္ေခါက္... ေမေမတို႔က... ဘယ္ႏွစ္ရက္ၾကာမွာလဲ"
"ၾကာၾကာေနဖို႔ေတာ့... စဉ္းစားထားတယ္... မင္းအေၾကာင္းေတြကို... သားအေဖေျပာျပလို႔... ေမေမသိၿပီးၿပီ... အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ေတာ့... ေမေမကိုယ္တိုင္လည္း... နားခ်င္ေနၿပီ... သားကိုလည္း... အခ်ိန္ပိုေပးခ်င္တယ္... ဒီတစ္ေခါက္ျပန္သြားရမယ္ဆိုရင္လည္း... မင္းအေဖကိုပဲ... လႊတ္လိုက္ေတာ့မလားလို႔... ေမေမက... ငါ့သားနားမွာပဲ... ေနေတာ့မယ္ေလ... ဘယ္လိုလဲ"
BINABASA MO ANG
SOULMATE
Fanfictionလူသားတွေအတွက် ကြမ္မာရေစက်ဆိုတာကို ဘယ်လောက်အထိ ယုံကြည်ထားလို့ရမလဲ။ တွေ့ဆုံခြင်းတွေ မလှပခဲ့တာနဲ့ပဲ နောက်ထပ်ရလာမဲ့ ရေစက်ကောင်းတွေကိုရော တစ်ခါတည်း စွန့်လွှတ်ပစ်လိုက်ရမှာလား။ မုန်တိုင်းဆိုတိုင်း မထန်တတ်ပါဘူး။ တစ်ခါတလေမှာ အကြင်နာတရားကင်းမဲ့ခြင်းမှသည် စိတ်...
