ေရခ်ိဳးၿပီးသြားခ်ိန္ တံခါးဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ ရႊန္းက တံခါးနားမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနၿပီး သူ႔ဆီကိုလည္း အဝတ္တစ္စံုကမ္းေပးလာ၏။
"ေရာ့!... ဒါဝတ္ထားလိုက္"
"ဟုတ္သားပဲ... ငါ့မွာ အဝတ္အစားအပိုမွ မပါတာ"
"ဟိုအိမ္မွာတုန္းကေတာ့... အဝတ္အစားအသစ္ေတြ ရိွေနလို႔... ငါ့အတြက္ အဆင္ေျပသြားေပမဲ့... ဒီမွာေတာ့... အသစ္မရိွဘူး... ငါသိပ္မဝတ္ျဖစ္တာထဲက... ထုတ္ေပးထားတာ... အဆင္ေျပတယ္မို႔လား"
"အင္း!... ရတယ္ေလ... ေနာက္မွ အိမ္က အဝတ္အစားနည္းနည္းပါးပါးယူလာၿပီး... ဒီမွာ ထားလိုက္မယ္"
သေဘာက ကိုယ့္ဆီမွာလည္း ေနခ်င္ေနမယ္ေပါ့..။ ျပန္ေျပာလိုက္ခ်င္ေပမဲ့လည္း ကိုယ့္အေမနဲ႔ေတာင္ ပါတနာျဖစ္ေနမွေတာ့ ဒိုင္နခအိတို႔က အိမ္ဝင္ေပါက္က အဝင္မခံရင္ေတာင္ ျပတင္းေပါက္ကပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာ္ခြလာမဲ့ သေဘာမွာ ရိွေနတာပါ။ ေျပာရင္လည္း ေမာရံုပဲရိွမွာ...။ ရႊန္းမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္မိၿပီး ႏႈတ္ဆိတ္ေနလိုက္ရသည္။
ေခါင္းစြပ္အက်ႌ ဝတ္ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္ထိ သူ႔ကို ေငးၾကည့္ေနသည့္ ရႊန္းတစ္ေယာက္က ေဘာင္းဘီဝတ္ဖို႔ ျပင္လိုက္မွ ေက်ာေပးလွည့္သြားေတာ့၏။ စခ်င္စိတ္ႏွင့္ ဒိုင္ ရယ္လိုက္မိရင္း....၊
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ... ၾကည့္ပါ...ငါလည္း ျမင္ဖူးထားတာပဲ... အျပန္အလွန္ေပါ့... ငါကေတာ့ မင္းလို တမင္ျပမွာေတာ့မဟုတ္ဘူး... မေတာ္တဆျဖစ္ရင္လည္း ျဖစ္သြားမွာေပါ့"
"ၾကည့္ခ်င္ေပမဲ့လည္း သိပ္မျမင္ရမွေတာ့.... မၾကည့္ေတာ့ဘူး... ျပခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း... တျခားေကာင္ကိုသာ သြားျပ"
"ဟား...ဟား"
ရယ္သံၾကားလိုက္မွ သူ႔ဘက္ကို ဆတ္ခနဲလွည့္လာၿပီး မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ေလးႏွင့္...၊
"ၿပီးရင္လည္း.. သြားမယ္"
သြားေတြေပၚေအာင္ ရယ္ေနရင္း ေရ႔ွကအရင္ထြက္သြားသည့္ ဒိုင့္ေနာက္ကို လိုက္ရင္း ၾကည့္ေနသည့္ ေက်ာျပင္က ရုတ္တရက္ဆိုသလိုပံုရိပ္ေတြ ႏွစ္ထပ္သံုးထပ္ျဖစ္ကုန္၏။ ေခါင္းကိုက္သြားတာကလည္း ဆိုးဆိုးဝါးဝါးျဖစ္ကာ သက္သာလိုသက္သာျငား နဖူးကို လက္ဖေနာင့္ႏွင့္ ထိကပ္ထားလိုက္ရသည္။ ေပါက္ထြက္ေတာ့မလိုပဲ... ဆိုးလိုက္တာ...။
YOU ARE READING
SOULMATE
Fanfictionလူသားတွေအတွက် ကြမ္မာရေစက်ဆိုတာကို ဘယ်လောက်အထိ ယုံကြည်ထားလို့ရမလဲ။ တွေ့ဆုံခြင်းတွေ မလှပခဲ့တာနဲ့ပဲ နောက်ထပ်ရလာမဲ့ ရေစက်ကောင်းတွေကိုရော တစ်ခါတည်း စွန့်လွှတ်ပစ်လိုက်ရမှာလား။ မုန်တိုင်းဆိုတိုင်း မထန်တတ်ပါဘူး။ တစ်ခါတလေမှာ အကြင်နာတရားကင်းမဲ့ခြင်းမှသည် စိတ်...
