Psikopat Mafya[the wattys 2022] [Tamamlandı]

Düzenlendi."Hafta Sonu"

Kuşlar, esen rüzgar ve o eşsiz gökyüzü...
Şükredecek ne çok sebebimiz var değil mi ?
Peki neden inatla şükür bilmiyoruz?

Bade Soyluhan

"Kızlar kalkmayı düşünmüyor musunuz?" diye evde bir yukarı, bir aşağı gidip geliyordum. Bir program yapmış ve ne yazık ki yine geç kalmıştık...

Odaların kapılarına teker teker elimdeki terlikle vuruyor ve söylenmeyi de ihmal etmiyordum. "Çaya bakmaya iniyorum. Ve sadece 15 dakika veriyorum hepinize! Basar giderim yoksa!"

Elimdeki terliği ayağıma geçirip mutfağa indim. Sabah kalkmış, güzel bir kahvaltı hazırlamıştım fakat inatla sinir ediliyordum. Son bir kez "LAN KALSANIZA!" diye gürleyip bir daha seslenmeyeceğime kendimce yemin ettim.

Masaya kurulduğum sırada "Ne bağırıyorsun kızım ya?" uykulu uykulu Gizem içeri girdi.

Ellerimi gökyüzününe kaldırdım şükreder cinsten.
"Aşkım şunları git kaldır. Çocuklar bizi beklemesinler. Hep geç kalıp ayıp ediyoruz."

"Tamam anne." Diye dalga geçiyordu Gizem. Ayağımdaki terliği tek bir hamlede havada yakaladım. -çok iyi terlik falsolatırdım- Gizem "Hey hey tamam sakin ol. -Ellerini yukarıya kaldırdı- Bak gidiyorum. Koy çayları canım sen. Bak gittim." Diyerek mutfaktan çıktı.

Elde ettiğim zaferle gülümserken terliğimi giydim ve ağzıma bir domates attım. Mutluğum pek de uzun sürmedi... Masanın diğer ucuna bıraktığım çalan telefonu elime aldım.

'BABA'

Derin bir nefes alıp sakince üfledim ahizeye.

"Efendim?"

"Bade nasılsın kızım?"

"İyiyim teşekkür ederim. Sen?"

"Bende iyiyim kızım."

"Allah iyilik versin. Annemler nasıl?''

''İyiler kızım, hepsi çok iyi çok şükür. Sende Kendine dikkat et yavrum.''

"Ederim tabi, sizde çok dikkat edin."

Babam derin bir nefes aldı, sanki telefonda değil de ensemde konuşuyormuş gibi hissettim.

''Aramızda ki buzları erittik sanıyordum Bade. Hala mı kızım ?"

''Buz dağının görünen kısmı yok sadece."

''Neden böyle yapıyorsun ? İstediğin hayatı yaşıyorsun, bak artık karşı gelmiyorum bile sana. Bak böyle yaparak anneni çok üzüyorsun."

"Gözlerimi yaşartıyorsun. Ahhh, sen gerçekten annemi mi düşünüyorsun ?"

"Bade! Sabrımı sınama. İyi davranmaya çalışıyorum."

Hafifçe gülümsedim.

"Aramıza hoş geldin Ahmet Soyluhan. Bende düşünüyorum kaç dakikadır gerçek babam ne zaman çıkaracak kendini ortaya diye. Saygısızlık etmek istemiyorum. Müsaadenle, baba."

"Daha ne yapmamı istiyorsun Bade? Güzel bir yerde okuyorsun. Evin, araban, malın, mülkün her bir şeyin var. Beni ezip geçmene rağmen seni bağrıma basıyorum. Hareketlerimi değiştirmeye çalışıyorum. Neden bana yardımcı olmuyorsun! Mutlu bir aile babası olmaya çalışıyorum."

''Baba biz çok mutlu bir aileydik zaten. Sen değişene kadar. Abim, annem, sen, ben, Tarık..."

''Hala mutluyuz. Biraz yardımcı olsan her şeyi düzelteceğim inan bana."