Psikopat Mafya[the wattys 2022] [Tamamlandı]

"Affet"

Medya da Esad

Yağız dan devam --->

Onun yokluğun da anladım ki onsuz ben bir hiçim. Hayat onun ile anlamlı sanki. Nefes almak zorlaşıyor gibi, sanki kalbim komaya girmiş gibi. Beynim felç geçirmiş gibi. Onsuz ayakta duramıyor bu beden.

Yerlerini tespit etmiştim ve yanıma bir kaç adam alıp yola çıkmıştım. Şuan yaşıyor mu yaşamıyor mu hiç bir fikrim yoktu ama ona bir şey yapamazdı ki o. Cesaret edemezdi ve lanet olsun ki onu seviyordu!

"Ağabey ev şurada." deyip ilerde ki dağ evini gösteriyordu Ali. "Ali siz burada bekleyin. Evin arkasına bir bakayım ben koruma var mı diye"

"Biz baksaydık"

"Durun siz!" deyip aşağı indim ve adamlara görünmeden arka tarafa geçtim. Arkayı kontrol ederken birisi cama çıkmıştı. Saklanmak için hemen camın altına geçtim. Camda ki kişi konuşmaya başlamıştı ama sesi buğulu geliyordu. Bir tek 'Seni seviyorum' kısmını duyabilmiştim.

"Seni kurtaracağım Küçüğüm" dedim mırıldanmayla. Yere bakarken kafamı bir an yukarı kaldırdım ve o koca gözler...

"Yağız?" dediğin de mutlu olmuştum. O iyiydi ama gözleri kurtar beni gibi bakıyordu sanki. "İçeri gir Bade. Düşeceksin!" dediğim de içeri girmiş ve camdan bana bakmaya devam ediyordu. "Bade sakin ol seni kurtaracağım." dediğim de içeri biri girmişti ve Bade hemen arkasına dönmüştü. Ağacın arkasına saklanıp onları izlemeyi başladım. Baran kollarını benim olanın beline sarmış ve gülerek bir şeyler söylüyordu. "Ne oluyor lan!" demeden Baran Bade'nin dudağına buse kondurmuştu. "Benim ulan o!" deyip görünmeden ön tarafa geçtim. Ali'ye işaret edip gelmelerini bekledim. 

"Giriyoz mu ağabey?" dediğin de kafamı olumlu anlamda salladıktan sonra Ali bir kaç adamı korumaları halletmesi için yollamış ve bizde sonradan gitmiştik. "Ali odalara dağılın!" deyip ilk gördüğüm kapıdan içeri girmiştim ve Baran Bade'yi sıkıştırmış öpmeye çalışıyordu. Silahı belimden çıkarıp namluyu ona dönderdim.

"Onu öpersen dudaklarını keserim!" dediğim de Baran hemen arkasına dönüp bana baktı. "Bu nereden çıktı lan!" deyip gözlerini silaha sabitledi. "Bade gel" dediğim de Bade bir süre bana baktı ve yanıma geldi. "Ali! Alın bunu!" deyip Bade'yi arabaya götürdüm. Arabanın önüne geldiğimiz de ona sarıldım.

"Korktum. İlk defa kaybetmekten korktum Bade"

"Zaten kaybettin Yağız..." deyip Ali'nin arabasına ilerledi. "Ne?" deyip kolundan tutup kendime çevirdim.

"Beni kaybettin!"

"Hayır! Saçmalama!"

"Sen saçmalama! 4 gün Yağız 4! İstesen beni bulurdun sen. Kılını bile kıpırdatmadın değil mi?"

"Ben sensiz nefes alamadım!"

"Alışsan iyi olur Yağız. Çünkü artık bu 'Orospu' yok!" deyip arabaya bindi. Kırılmıştı bana. Kırmıştım.

"Ali onu dağ evine götür. Demir bir şey filan yapar. Can sizde bunu depoya çekin."

"Tamam" demişti ikisi de. Bade'ye son kez bakıp arabaya bindim. Direksiyonu yumruklamaya başlamıştım. Sinirliydim. Mutsuzdum. Telefonum çalmaya başlayınca direksiyonu yumruklamayı bırakıp telefonu açtım.

"Ne var Elzem"

"Ulan Bade nerede söylesenize!"

"Elzem?"

"Bilmiyoruz Esad!"

"Siktir!" deyip dinlemeye başladım.

"Ulan kız bana telefon açtı adamlar var dedi peşimdeler dedi! Rüm neden bana haber verilmiyor! Dua edin amcam ile Deniz'in haberi yok!