Psikopat Mafya[the wattys 2022] [Tamamlandı]

"Ümitler Tükeniyor..."

Yağız dan devam -->

Hataları düzeltmenin bir çaresi olmalı elbet. Ama yoktu bu sefer. Onu kaybetme korkusu beni yerle bir ederken... Ona ben siktir git demiştim! Üstelik orospu da demiştim yetmezmiş gibi... Ve bunların hepsi bir fotoğraf yüzünden olmuştu. Korkuyorum ulan korkuyorum! Buğlem gibi başkasına gitmesinden korkuyordum. Şimdi nerede? Kimin ile? Kime anlatıyor ki derdini? 

Sabah kalkıp kumsala gitmeye karar verdim. Tüm sorunlarımı bir süreliğine alıyordu deniz. Dalga sesleri... Kalktığım da saat daha yeni 05.00 oluyordu. Üzerime beyaz tişörtümü,hırkamı ve siyah eşofmanımı giydim. Kulaklığı yanıma alarak evden çıktım. 

Yaklaşık bir saattir koşuyorum. Kumsala az kalmıştı. Ormanlık alandan geçecektim sadece o kadar. Ormanlık alanda ilerlerken içimde çok tuhaf bir his vardı. Sanki bana çok yakındı. Ormanlık alanı aşıp sonunda kumsala ayak basmıştım. Birisi her ay yaptığı gibi bu ay da 'Zeynep' yazmıştı kumsala. Gülümseyip yazıyı incelerken ilerde ki yazı dikkatimi çekmişti. Yavaş adımlarla oraya ilerlemeye başladım, sanki gittikçe yazı netleşiyordu. 

"Yağız mı?" şaşırmıştım. Acaba o mu yazdı? 

"Hey evlat!" diyerek biri bağırıyordu ardımdan. Hemen arkamı döndüm. Yaşlı bir amca elin de şişe ile yanıma geliyordu. "Onu yazan kızı sen mi üzdün?" dediğin de Bade mi diye iyice meraklanmıştım. "İsmi neydi abi?"

"Şey... Bur- Bade evet evet Bade" dediğin de yüzümde istemsizce bir gülümseme oluşmuştu. "O" dediğim de adam bana 'Ne?' der gibi bakıyordu. "Neyse abi görüşürüz" diyerek eve koşmaya başladım. Yolda Feza aramıştı.

"Neredesin lan sen!"

"Ne var Feza!"

"Yağız Bade Demir'in dağ evindeymiş" 

"Ne!" koşmayı bırakmıştım.

"Mesaj attı ama dün geceden beri cevap vermedi"

"Ulan erken söyleseydin ya!"

"İyimiş ya işte"

"Ne iyisi ulan dün kaçırılmış!" dediğim de bir müddet ses gelmedi. "Alo?"

"Bade?" deyip telefonu kapatmıştı. Kaçırıldığından haberleri yok muydu? Peki Bade kaçırıldıysa neden iyiyim Demir'in evindeyim desin ki? 'Boş boş konuşma Yağız! Git kızı bul!' Haklıydı. Ama lanet olsun ki ben kılımı bile kıpırdatmıyordum! 

Eve geldiğim de banyo ya yöneldim. İçeri girdiğim de kalbim sıkışıyordu sanki. Aklıma gelmişti o kahverengi koca gözleri. Banyo da ıslatmıştı her yerini. Kıskançlığından Burcu'yu öldürüyordu az kalsın. Banyomu yapıp yatak odasına yöneldim. Üzerime 'Shootmean" yazılı tişörtümü geçirdim. O kokuyordu. Lanet olsun yeniden aklıma gelmişti! Kalbim yeniden sıkışmaya başlamıştı. Ne oluyordu bana böyle? Silkelenip kendime gelmeye çalıştım. Nefes alamıyordum sanki evde. Mutfağa gittiğim de elinde ki çayları üzerime döktüğü aklıma gelmişti. 

"Lanet olsun! Çık ulan aklımdan çık!" diye bağırarak tezgahın üzerinde ki her şeyi yere dökmüştüm. Lanet olsun aklı hiç gitmiyordu yüzümden! Evin her yerinde onun kokusu vardı. Nefes almalıydım. Arabanın anahtarını alarak evden çıktım. 

Yolda giderken aklımdan bir an olsun bile çıkmıyordu. O kadar dalmıştım ki karşıdan gelen arabayı fark etmemiştim bile. Direksiyonu sağa kırmam ile torpido da duran her şey koltuğa fırlamıştı. Sola çekip koltuğun üzerindekileri torpidoya koyuyordum. Sonra aniden onun kolyesi geldi elime. Hayat bana çalışıyor ulan bugün resmen! Kolyeyi torpidoya fırlatıp kapağını kapadım. Aklımdan çıkmayacaktı ulan işte! Hızla telefonu elime alıp Sinan'ı aradım.