Psikopat Mafya[the wattys 2022] [Tamamlandı]

"ÖZEL BÖLÜM"

Asteğmen Osman Taşcı

Çıkacaktık, görev beklemeye gelmezdi. Postayı arayıp bulana kadar kendim yöneldim koğuşa. Kapının önünde durduğumda Muhammet'in sesi geliyordu içeriden. Kapı aralıktı. Çağırdığımı duymamışlardı. Muharrem her zaman ki şiirlerini okuyordu. Ama bu sefer daha duygusaldı. Hatta ağlıyordu yiğitlerim. İçeriye girdim.

"Ko- Koğuş!" diye zoraki bağırdı Hasan.  Herkes sıraya geçti. Hepsinin gözleri yaşlı hepsi burnunu çekiyordu. Muharrem elinde ki şiiri bırakıp koşarak geçti yerine.

"Özür dilerim komutanım."

"Muharrem. Yiğidim devam et."

"Efendim komutanım?"

"Oğlum şiirini yeniden okur musun?"

"Emriniz olur komutanım!" diyerek kitabını alıp geldi.

"Oturun çocuklar." diyerek arkamda ki sandalyeye oturdum. Ve Muharrem başlamıştı şiirine;

(Medyadaki şiiri açabilirsiniz)

Sağ sağlim vaslıma* erersem anam
Oğlum bu mihneti* çekmedin deme
Tek varım yürekte kızıl kanımdır
Gittin de vatana akmadın deme

Yaylasına çıktım; çiğdem, nergis var
Gönülden sorarsan, koca deniz var
Gövdemde kahpeden nice bir iz var
Cenk edipde kurşun sıkmadın deme

Sarı Hoca gitti Mahmut yoldadır
Said yeşil giymiş Cemil aldadır.
Şehitlik nasibi kemter* kuldadır
Dönüpte toprağa bakmadın deme

Hakkını helal et duanı bütün
Ne kadar söylesem tütmüyor tütün
Poyraz karşısında üç buçuk itin
Cihan başlarına yıkmadın deme

Sazıma inlerim derdim köpürür
Gaziler sancağı almışta yürür
Şehit kana baksa bir top gül görür
Cennet bahçasında kokmadın deme

Gayrı geçmişizdir anadan, yardan
Yeminler içmişiz komutanlardan
Ali elindeki şol zülfikardan
Bi dane beline takmadın deme

Hudut kartalıyız namımız 'poyraz'
Kış olsa bize ne? Ne eder ayaz?
Nöbetim namazdır, Baskınım niyaz
Muhammed kandilin yakmadın deme

Biz dokuz arkadaş derviş kul gibi
Düşmanı eyledik parça pul gibi
Küheylan üstüne sırma çul gibi
Canını toprağa çekmedin deme

Bilmeyen bilmesin; bilenler bilir
Gün gelir mehmedin öcü alınır
Tarihin alnında yazımız kalır
Çıkmaz çivileri takmadın deme

Muharrem demiş ki tapusu bizde
Yüce dağ başında engin denizde
Türkiye dedin mi sevdası gözde
Nikabını* açıp bakmadın deme!

Bulutlanan gözler girdi görüş açıma. Oturduğum yerden usulca kalkıp gülümsedim evlatlarıma. Beni görünce onlarda kalktı ayağa bulutlanan gözlerini tek elleriyle uok ederken. Muharrem ise hala aynı ciddiyetle tek bir noktaya bakıyordu. Kendimi toparlayıp konuşmaya başladım.

"Yiğitlerim! Toparlanıp hazırlanan haydi. Göreve çıkıyoruz."

"Emredersiniz Komutanım!" diyerek hazırlanmak için koğuştan çıkıyorlardı. Muharrem en son çıkanlardandı durdurup bir şeyler konuşmuştuk. Bana bir şey verdikten sonra oda koşarak çıktı. Kağıdını dolabıma yerleştirdim ve bende hazırlanmak için aşağı indim.