Psikopat Mafya[the wattys 2022] [Tamamlandı]

"Son Uçak"

Mümin Sarıkaya : Al Başımdan Bu Dertleri

Çuklatlarım bölüm 5724 kelime söylim de :D

Kerem den devam --->

Onun olmadığı her yer bana haramdı. Onun sesini duymayınca kulaklarım isyan ederdi. O saçları beni hayata bağlayan, tutunduğum dallardı. Gözleri içinde kaybolduğum dipsiz bir kuyu. Peki ya kokusu? İşte o benim için benim oksijenim. O olmadan nefes alamıyorum. Ölüyorum ve her geçen gün eriyorum. Ben onu bir kere kaybettim ve daha kaybetmeyi göze alamam. Ulan ben ona sarılırken bile onu özleyip daha sıkı sarılıyorum bir kere. Şimdi ise aramıza koduğumun ülkeleri girecek. Almanya ulan Almanya ta ebesinin amı! Nasıl olacak böyle? Olmayacak işte lanet olsun ki olmayacak!

Ama peşini bırakmayacağım ki zaten. Ecem benim ve bensiz her yer ona haram. O yüzden birlikte gidiyoruz sonsuzluğa.

"Kerem çok içtin oğlum" diyerek elimde ki bira bardağını aldı Eray. "Bırak sana oğlum. Gidiyor ulan kız gidiyor!" deyip Eray'ın elinde ki bardağı alıp kafama diktim.

"Kerem! O bu değilde sen dün nereye götürdün Çağrı'yı?" deyip bana bakmaya başladı. Gülümseyip Çağrı'ya baktım. Oda gülmeye başlamıştı.

"Hiç dağıttık biraz" deyip önümde ki bardağı doldurdum. Saat daha 19.00 olduğu için Erboy boştu ama yavaş yavaş doluyor gibiydi. "Sikcem ama bırakın lan şunları!" deyip tüm bardakları toplattı Yağız. "Enişte son noktayı goydu lan" deyip gülmeye başladı Çağrı.

"Bu salak da sarhoş oldu" deyip kafasına vurdu Eray. "Kim sarhoş oldu be!" deyip ayağa kalktı Çağrı. "Bak şimdi" deyip ilerlemeye başladı hepimiz ona bakarken o da arka arkaye ilerliyordu ki;

"Salak mısın lan sen!"

"Sen nereden çıktın lan?"

"Ebenin amından! Ulan önüne niye bakmıyorsun yavşak!"

"Yavaş gel oğlum!" diyerek mayoş halinden çıkmıştı Çağrı. Çatık kaşlarla onları izliyordum.

"Ya gelmezsem"

"Kendine hiç gelemezsin o zaman!" dedi ellerini yumruk yaparak.

"Ciddi misin? Ulan daha 18 yaşına yeni girmişsin siktir git şuradan" deyip sol omzuna vurup ilerlemeye başladı. Şimdi o adam bitti. Ben ayağa kalktım ki Çağrı oturmamı işaret etti. Yağız ve Sinan da oturup izlemeye başladı. Çağrı gülerek adamı kendine dönderdi ve yumruğu geçirdi. "Omzuma vurulmasından nefret ederim adamım" deyip bir tane daha geçirdi ve bir tane daha, bir tane daha. Artık olaya el atma vaktiydi. "Çağrı!" deyip ayağa kalktım. Peşimden Eray'lar da geliyordu. Çağrı'yı omzumdan tutup ayağa kaldırdım. Çağrı tam arkamızdan geliyordu ki "Amına koduğum" diye bir ses geldi. Hemen arkamı döndüm ki adamın arkadaşları Çağrı'ya bulaşıyordu. "Eğlence zamanı" diyerek kollarını kıvırdı Sinan ve Yağız. Bizde gülümseyip ceketleri çıkardık Eray ile. Çağrı üzerine atlayan çocuğu yakalarından tutmuş kafa geçiriyordu.

"Bu bende" deyip esmere yumruğu geçirdi Sinan. Eray da diğer esmeri almıştı.

"Valla şu Baran yüzünden sarılara zaafım var " deyip yumruğu sarışına geçirdi. "Ee bana çocuk kalmadı şimdi" deyip ellerimi iki yana açtım. Tabureye oturup bizimkileri izliyordum ki;

"Ne oluyor burada" deyip Eymen içeri girdi. "Kerem boş kalmadın kardeşim" deyip çocuğa yumruğu geçirdi Çağrı. Aya kalkıp Eymen'in önüne geçip ellerimi cebime soktum. "Hayırdır? Senin de mi canın çekti?" dediğim de gülmeye başladı.

"Kerem sana acıyorum"

"Sen kimsin de bana acıyorsun?!"

"Neyse Keremcik artık burada olmayacağım zaten"