Psikopat Mafya[the wattys 2022] [Tamamlandı]

"Gitti"

Medya da Haylaz: [Ben Kimim2] 2013 (Mutlaka dinleyin) Günlüğü okumadan açın :)

Gizem den devam --->

                                   Sevgili Günlük

İnsan kaybetmekten çok korkuyormuş be günlük. Bir daha kaybetmekten helede. Anne yalnızlığı çekerken üstüne kardeş ayrılığı çekemezdim. O kadar da güçlü değildim be günlük. Güçlü görünüp, dokunsan ağlayacak türdenim aslında. Bade'yi kaybetme korkusu sarıp sarmaladı her yanı. Onun sesi kulağımda çınladığı zamanlar deliriyorum be  günlük. Uyandığım da onu görememek, evde onun kokusu olmadan yaşamak. Haklısın, şuan Bade iyi ama korku işte günlük korku. Beş harfe ne duygular saklamış insanlar. Onu öylece uçurumun başında görünce... O oradan düşünce hiç tereddüt etmeden attım kendini peşinden. Denizin dibinden korkan sarışını, şimdi ise onun için denizin en diplerine bıraktı kendini. Onu denizin dibinde öylece görünce beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Benim peşimden, Eray ve Yağız'da atlamıştı. Bade'nin yanına gidip yüzeye çıkardım. Hep gülen o kız şimdi gözü kapalı kollarımda duruyordu be günlük. Hareketsiz, o kahverengi gözleri kapalıydı. Ama o kokusu... Ah ulan kokusu hala buram buram kokuyordu. Hastaneye gidince öylece bekliyorduk be günlük. Çaresizdik. O bir ton parası olan lanet ailemiz neredeydi şimdi? O paraları her boku düzeltti mi yani? Bade'nin gözünü açtığını duyunca bir oh çektim. Çektik. Çok zordu son üç gün be günlük. Dertlerimi bir sen biliyorsun. Bilirsin beni yazmayı pek sevmem. Ama dert anlatmaya gelince sıra, Okyanuslar mürekkebim, ağaçlar kalemim olsa yazamam. Kağıtlar yetmez anlatmaya be günlük. Şuan Bade'm Yağız'ın yanında. Acaba ne yapıyor? Akşam da oldu. Yağız'ı seviyor sanırım. Esra'ya olayları anlattım. Yok o Esra değil bu dediğim. Hani şu psikolog olan var ya. Dedi ki iki tramvasın da da yanında Yağız olduğu için ona alışmış olmalıymış. Ona çok güveniyormuş kendisini kurtardığı için. En azından Esra öyle olabilir dedi. Yağız'a güveniyor muyum? HAYIR! Hayatımıza gireli iki hafta oldu daha. Ama Bade ona kapılmış be günlük. Bora'ya da seviyorum demişti ama Yağız'a bakışları daha farklıydı. Uyandığın da bile 'Kurtarıcım' diye sayıklıyormuş güzelim. Neyse be günlük çok konuştu yine bu aptal sarışın. 

       "Nefes almak önemliymişmiş. Ne önemlisi ulan! Nefes almaya değecek hayatın olmadığı sürece, nefes alsan ne yazar?"

Günlüğümün kapağını kapatıp Bade'nin odasına yöneldim. Kapıyı açıp yavaş adımlarla içeri girdim. Yatakta biri vardı. Bade gelmiş miydi? Yatağa yaklaşıp yorganı geri attım.

"Lan!" diyerek arkasına döndü. Feza?

"Ulan Bade geldi sandım salak!"

"Ne yapayım lan kokusunu özledim"

"Haklısın lan. Arasak mı? Hava karardı ne yapıyor acaba?"

"Ara hadi mal ne soruyon?" dediğin de arka cebimden telefonumu çıkarıp Bade'yi aradım. Baya bir çalmıştı telefon.

"Lan arıyon mu?"

"Feza açıyor mu sanki!"

"Kapat Yağız'ı arayalım"

"Tam" diyerek bu sefer de Yağız'ı aradım. İkinci çalışta telefonu açtı. Konuşmama izin vermeden konuşmaya başladı.

"Bade orada değil mi söyle ona onun bacaklarını kıracağım!"

"Ne? Senin yanın da değil mi!"

"Hasiktir! Nerede ulan bu!"

"Yağız nerede Bade? Sana güvenmememiz gerekiyordu zaten!"