Psikopat Mafya[the wattys 2022] [Tamamlandı]

" S O N "

Terkedildik, incitildik.

Az sevildik ama çok sevdik.

Örselendik, azla yetindik, az sevildik ama;

Hep, ümitliydik... (Orhan Ölmez)

Gerçeklerin acıttığı bu dünyaya dayanmak tahminimden daha zordu. Nereden bilebilirdim ki bu hayatın benden herşeyimi alacağını ?

Nereden bilebilirdim ki bu hayata kafa tutmanın mümkün olmadığını ?

Mutlu yaşantımız tek bir günde kabusa dönmüş ve başladığımız bu yolda 6 kişi kalmıştık.

Kocaman ailemizden sadece 6 can yaşıyorduk...

Karşımda ki sayısız flaşlar da gezdirdim gözlerimi. Sonra ise kardeşlerimde.

Bugün herşeyi anlatacak ve bu durumu aşacaktık. Tek korkum ise Dünya'ydı. Bunu aşabilecek mi bilmiyordum. Sadece, o daha 4 yaşındayken olmuştu herşey. Bu hayata 4 yaşındayken küsmüştü.

Sağ tarafımda oturan Dünya'ya ilişti gözlerim.

Endişeliydi.

Ellerim usulca onu bulurken yaş dolu gözleriyle baktı bana. "Bunları aşacağız güzelim, sana söz veriyorum." dedim en ikna edici sesimle. Buruk bir tebessüm yolladı bana.

Yanımıza doğru gelen editör hepimize hazır mısınız dercesine baktı. Ardından mikrofanları devreye soktu ve başladı acı sonlu hikayemizi anlatmaya.

"Ben Duru Aval. Televizyon başındaki tüm seyircilerimize iyi seyirler diliyorum. Bu akşam yanımda ülkemizin en iyi holdinglerinden biri olan Karahan Holding'in sahipleri ve varisleri var. Herkesin de bildiği üzere ortada uzun zamandır çözülemeyen bir gizem vardı. Bugün bu gizem çözülüyor arkadaşlar." Bakışları beni buldu sunucu kadının.

"Rica etsem olayları bize bir hatırlatıp gelişmeleri anlatır mısınız ?" Oturduğum koltukta dikleşip mikrofana vurdum bir kere.

"Ben Emir Karahan. Karahan Holding'in 3 ortağından biriyim. Aynı zamanda 6 kardeşin en büyüğü. Uzun zamandır peşinde olduğumuz gizemi sevgilim -ona döndüm- Sevgi Taşcı ve benden sonra ki büyüklük mertebesini elinde tutan Bulut Soyman'ın tecrübeli avukatlık emeğiyle çözdük." Sözü verircesine Bulut'a göz kırptım.

"Ben Bulut Soyman. Kardeşimin dediklerine şunları eklemek istiyorum. Biz bunu hep birlikte acılara göğüs gere gere aştık. Aile büyüklerimize burdan şükranlarımızı sunuyorum öncelikle. Şimdi kardeşim Sevgi size en ince detayına kadar anlatacak."deyip sözü Sevgi'ye devretti.

Sevgi usulca önce bana ardından Dünya'ya baktı. Dünya daha 17 yaşındaydı ve bunları ilk kez duyacaktı.

"Ben, ben Sevgi Taşcı. Annemi doğumumda oluşan komplikasyonlardan kaybettim. Uzun süredir peşinde olduğumuz bu gizem karşı evimizin, o gün şans eseri bizim eve doğru döndüğü kamerası sayesinde çözüldü. Görüntülerin kopyasını emniyet mensuplarına ilettik. Herkes bunun toplu intihar vakası olduğunu savundu bu zamana kadar, lakin görünenler hiçte öyle değil. " elinde ki kumandanın tuşuna bastı ve getirdi Eda teyzemin görüntülerini. "Bundan 14 sene önce, Kardeşimiz Güneş Soyman sadece 23 aylık bir bebekken..."

Sahte öksürüğümle durdurdum herkesi.

Yayını durdurmaları gerektiğini anlayan editör akışı kesip bana döndü.

"Güneş'i ve Dünya'yı rica etsem dışarıya alabilir miyiz ?" Diye kestim sevgilimin sözünü.

Dünya hiddetle döndü bana. "Abi biz çıkmak istemiyoruz. Bunları aşabiliriz." dedi. Ona sadece sert bir bakış gönderdim. Laflarım karşı gelmeyeceğini biliyordum ama yinede diretmekten vazgeçmiyordu.