Psikopat Mafya[the wattys 2022] [Tamamlandı]

"Maç!"

 Bugünkü maçtan bahsedelim bugün arkadaşlar :)

İnsanlar nasıl olur da can alabiliyorlardı? Hiç mi tereddüt etmezlerdi. Neden etrafımda ki herkes böyleydi ki? Ailem, ağabeyim, Kerem, Eray, Çağrı ve Yağız. Odadan çıkıp arabaya doğru ilerlemeye başladık. Korkuyordum. Yağız beni korkutuyordu. Gömleği kan olmuştu. Çok tuhaf ve iğrenç görünüyordu. Arabanın önüne geldiğimiz de kapıyı açıp beni içeri fırlattı. Hemen sürücü koltuğuna geçip sürmeye başladı. Elleri ile direksiyonu sıkıyordu. Sinirlenmişti. Derin nefes alıp vererek sakinleşmeye çalışıyordu. Bana patlayabilirdi. En iyisi sesimi çıkarmamak düşüncesi ile camdan dışarı bakmaya başladım. Yağız sessizliği bozdu.

"Ne diye sözümden çıkıyorsun ulan!"

"Anlamadım?"

"Bade o itler sana bir şey yapsalardı? Ne yapardım ulan ben!"

"Bir şey olmadı ama!"

"Bak haklıymış gibi bağırma!" diyerek buz gibi gözleri ile bana bakmaya başladı. Şuan cidden çok korkuyordum. Başımı öne eğerek sustum.

Bir müddet sonra Yağız'ın evine gelmiştik. Arabadan inip kapıya doğru ilerledim. Anahtarlar? Yağız'da tabi ki. Yağız'ın gelmesini bekledim. Geldiğin de kapıyı açıp içeri girdi. Hala sakinleşmemişti. Kendini gelir gelmez siyah koltuğa attı.

"Yağız şu göm.."

"Sus!"

"Ama Yağız..."

"Sus ulan sus!" diye kükrediğin de gözümden iki damla yaş süzülmüştü. Hemen susup odaya çıktım. Üzerimde ki kıyafetleri çıkarıp siyah bir tişört giydim. Yatağa girip ağlamaya başladım. Neden yapmıştı ki bunu? Ne gerek vardı acı çektirmeye? Öldürmeye!? Onun da ailesi vardır sonuçta. Merak etmezler mi? Kardeşi? Annesi? Babası? Hiç düşünmeden neden böyle yapmıştı Yağız? Korkuyordum artık ondan. Bir an da kapı açılınca Yağız içeri girdi. Ağlamayı kestim hemen. Yaklaşarak yatağın kenarına oturdu.

"Bade"

"Efendim"

"Neden ağlamayı kestin?" deyince yüzüne bakmak istemeyip gözlerimi kaçırdım.

"Soru sordum!"

"Şey öyle işte" diyerek geçiştirmeye çalıştım. Ama Yağız daha çok sinirlenmişti. Sinirden odada dört dönüyordu. Ne yaptım ben şimdi ki?

"Ulan bir daha lafımdan çıkarsan!" diye kükrediğin de sinirlenmiştim. Ne diye durup dururken bağırıyordu bu!

"Ne yaparsın?" diyerek yatakta doğruldum. Sinirli gözleri ile bana döndü.

"O piçlere ne yaptıysam!" dediğin de korkmuştum. Yapar mıydı gerçekten?

"Yapamazsın" dedim bir anda. Lan yürek mi yedin Bade sen?

"Yaparım! Gözüm dönerse yaparım!"

"Yaparsın. Çünkü sen Yağız Karahan'dın değil mi? Herkese zarar veren!"

"Sesini alçalt Bade!"

"İyi!" diyerek yatağa yatıp yorganı kafama çektim. Cidden beni korkutuyordu. Şuan tek istediğim uyumaktı. Her şeyi kısa bir süreliğine olsa da unutmak.

****************

Uyandığım da Yağız koltukta uyuyordu. O kanlı gömleği hala üzerindeydi. Midemi bulandırıyordu. Tiksiniyordum. Yatak dan kalkıp aşağı indim. Bir şeyler hazırlayıp oturdum. Yağız'ı çağırsam? Bana bağırır mı acaba? Siniri geçmediyse? Her şeye rağmen çağıracaktım. Ürkek adımlarla merdivenleri çıkıp odaya ilerledim. Yağız'ın kafasına dikilip hafif den dürtmeye başladım.