[Book 2] Love has no limit.

sixty nine; drunk (part three)

Papasok na kami ng elevator ng biglang gumalaw si Alexandra sa pagkakarga ko sa kanya. Nakita ko din nanlaki mga mata niya.

"Bitiwan mo koooo!" Sabi niya at mahuhulog na siya nang sabihin kong...

"Wag kang magulo. Mahuhulog ka."

"No! Go away! Lumayo ka sakin! Hindi kita... kilala. Pero parang familiar mukha mo. Hindi! Hindi ako naniniwala!" Sabi nito.

"Ano bang sinasabe mo?" Huminto kami sa harap ng elevator.

"Ibaba mo ko!"

"Hindi kita ibaba."

"Saan mo ko dadalhin? Lumayo ka sakin!" Sagot nito.

"Alexandra..."

"Paano mo... paano mo nalaman pangalan ko?!" At bigla siyang nagwala at pinakawalan ko nalang at tumayo siya pero binalance ko.

"Don't touch me!" At yung mukha niya inaantok o nahihilong ewan at bigla siyang tumakbo palayo pero hinabol ko naman kagad.

Fuck. Ang ganda pa rin niya kahit ganito. Yung dress niya, nakakacaptivate. Why does she have to wear like that?

Hinarangan ko siya at ang sabi, "Bitiwan mo ko."

"Kaya ko sarili ko!" Dagdag nito at babalik na muli siya sa party ng biglang mahulog ito pero buti nasalo ko.

"I told you, you're not strong enough."

"Nasusuka ako." Sabi nito at nanlaki mata ko.

"Wait. I'll get something."

"Susuka nako ngayon." Antok niyang sabi.

"I told you to wai-" Hindi ko na natuloy sasabihin ko nang bigla siyang nagsuka at halos lahat sa damit ko napunta.

Shit. Nangyayari na naman ang nakaraan. Fuck! Bakit ito pa kailangan mangyari?

"Come with me. Right now." Sabi ko at hinawakan ko bewang at braso niya. At pupunta na kami sa loob ng elevator.

"Hmmm... ugh..." She mumbled at nakapikit mga mata niya.

Buti kami lang tao sa elevator.

"Inaantok ako." Sabi nito habang nakapout siya.

Why are you damn cute?

"I'll carry you." Sagot ko naman.

"Ano?" Parang naiinis na naman yung tono ng boses niya.

Bigla ko siyang kinarga at magwawala na sana siya ng sinabe kong, "Don't make me kiss you."

Napatigil siya at hinintay kong makarating sa 7th floor.

Tinignan ko siya at nakapikit na mga mata niya. Talagang hindi niya ako nakikita ng maayos? At ayaw niyang maniwala kung sino nakikita niya? Talaga bang kinalimutan na niya ako?

Bumukas na yung elevator at pumunta kagad ako sa room ko kung saan ako nagpareserve para sa occasion ng kaibigan namen.

I open the door at sinarado ko din ito kahit medyo nahihirapan ako dahil karga ko siya. Dahan dahan ko siya hiniga sa kama at talaga nga naman na pagod na pagod siya. At nahihilo.

Umupo ako sa kama at tinignan siya, "I miss you." At hinawi ko buhok niya sa harap ng mukha niya.

"You should not wear this kind of dress." Sabi ko at kumuha ako ng kumot at tinakpan ito.

Tinanggal ko yung sandals niya at inamoy ko yung dalawa niyang paa. Grabe, ang bango. I missed her. Sobra.

Knock! Knock! Knock!