[Book 2] Love has no limit.

seventy nine; book

"You know, I'm really happy." Sabi ko sa kanilang dalawa habang nasa loob kami ng kotse ni Troy.

Buti naman at wala na akong mascot, grabe halos buong araw suot ko yung freaking mascot na yun.

But it's worth it.

"Bakit hindi mo pa siya abangan sa dorm niya?" Tanong ni Troy.

"Okay na yung nakita at nakausap ko siya." Ngiti ko habang nakatingin sa entrance ng dorm for the norms.

Gusto ko lang siya hintayin na makapasok para alam kong safe na siya.

"So... tanggap mo na?"

"Na ano?"

"Na... nagmomove-on na siya."

Tumawa ako, "I didn't mean that I'm gonna stop, Troy. I mean... it's just the beginning."

"Beginning? Beginning of what?"

"Beginning of our infinite love." Sagot ko.

"Cheesy." Sabi naman ni Louis habang naglalaro sa phone niya.

"But, I really appreciate the effort from the both of you. Without you guys, hindi ko 'to magagawa." Sabi ko sa kanila.

"Sure, bro. Basta, kung dadalawin mo ulit siya, isama mo kami at dapat may kasama nang pizza." Ngiti ni Louis.

Tumawa kami.

"Yeah, tomorrow."

"Nice!"

"Louis, meron ka pa bang ibang mascot?" Tanong ko.

"Yeah, meron pa. Magdadala ako bukas."

"Alright." Ngiti ko.

Nang makita ko na siyang naglalakad papunta sa dorm nagtago kaming tatlo at nakasilip lang ako habang papasok na siya ng dorm.

"I'm coming back, baby." Bulong ko.
________________

Alex

Isang araw nang lumipas pero hindi pa rin ako tinetext o tinatawagan ni Troy. Sabi niya tutulungan daw niya ako. Baliw talaga yun. Pero, sa totoo lang, kasalanan ko kung bakit hindi na siya pumunta.

Paano ba naman? Sabi ko kase 6am, e mga tanghali ang alis namen ni mama. Ang bad girl ko talaga.

Ring! Ring! Ring!

Sinagot ko kagad yung phone ko habang nagluluto ako ng breakfast ko.

Bacon and eggs. My fav.

"Goodmorning to my lovely moma!" Bati ko kay mama nang tumawag.

Tumawa naman ito, "Kamusta naman sa bago mong dorm? Feel welcome naman?"

"Yes po. Nagluluto na nga ako ng breakfast e." Ngiti ko.

"Nako, dapat hindi mo na sinagot. Mamaya, masunog pa 'yang niluluto mo."

"Hindi naman siguro." Sagot ko, "Tsaka, e'to na oh, tapos na po ako magluto." Dagdag ko.

"Osige, kinamusta lang naman kita dyan. Papasok na ako. Tatawag nalang ako mamaya, okay? Ingat ka. I love you, anak."

"Ikaw din, ma. I love you." Sagot ko at binaba ko na ito at habang nililipat ko yung eggs sa plato.

Nang makaupo na ako sa mini dining table na may dalawa lang na upuan, inumpisahan ko nang kumain.

Sayang talaga kung hindi ko maibibigay kay Troy yung graduation gift ko. At pati na pala yung kay Zac.

Erase.

Erase.

Forget about Zac. Kinakalimutan mo na nga e. Okay na yun. You're moving on now.