[Book 2] Love has no limit.

eighty eight; congrats

Zac

"And she walked out." Kwento ko sa kanilang dalawa for more than 3 hrs.

"Zac, you provoked her to be more indenial. That's why she said that." Explain ni Troy.

Nandito kami ngayon sa office ko for more than 3 hrs at hindi ako makalabas hanggang ngayon. Baka magkita kami? Kaduwagan. Baka magkatinginan kami? Pakipot.

"I can't help it, Troy. She's... she's my everything. I want her to realize that every little thing we did in the past is... true." Sagot ko.

"Did she realize it?" Tanong ni Louis.

"Not yet. Pero, darating din yung oras na pupunta siya sakin, yayakapin niya ako at sasabihin niya sakin na... mahal na mahal kita, Zac. Ikaw lang, wala nang iba. And I will answer her... I love you so much, Alexandra. Ikaw lang din, wala nang iba." Drama kong sabi habang tinitignan yung picture frame na kung saan nandun yung mukha niya.

I captured this photo when she's making the wedding cake. I smiled to the memory of it.

Knock! Knock!

"He's here." Sabi ni Louis.

"Who?"

"Yung pinakuha mong taga tanggal ng kulay sa buhok mo." Sagot ni Troy.

"Oh. Right. Okay, let's have it." Sabi ko.

"I'll just get some air." Paalam ni Troy at lumabas na siya ng office ko.
____________________

Alex

"Congrats, Alex. You deserved it." Sabi ni Faith Godly sakin with matching shake hands at hindi man ako sanay, kailangan kong gawin.

I didn't expect it. Ngayon ko lang nalaman na may botohan na nangyayari at agad agad na lumabas yung resulta na ako na ang first ever president of the Student Council which is nakakaproud sa sarili.

Siguradong matutuwa si mother dearest.

Gusto kong ngumiti, gusto kong itago yung nangyari kani-kanina lang pero hindi pa rin ako malibang dahil hanggang ngayon, iniisip ko pa rin yung itsura ni Zac habang sinasabe ko yun.

"Congrats!!" Biglang may yumakap sakin patalikod at may sumigaw sa gilid ko.

"Thank you guys!" Sagot ko sa kanila.

"So, how was it?" Tanong ni Kathleen.

"E'to, unexpected. Masayang masaya, ewan ko, kahit ayoko talaga pero feeling ko, kaya ko 'to. At totoo nga mga sinabe niyo sakin na, marami ako maitutulong. Basta't magtiwala lang ako." Sagot ko.

"Um, okay. Pero, how. Was. It?" Mabagal na sabi ni Kathleen at nagtaka ako dahil mukhang iba ang tinutukoy niya.

Binigyan ko siya ng pagtatakang look at biglang nagsabi si July, "We want to know what happened between you and Zac."

Oh.

"Um." I mumbled habang nakikipagbatian pa sa ibang mga officers, students and professors.

"Anong um ka dyan? Kwento. And be honest." Sabi ni Kathleen.

"Nag-away kami."

"Oh no. Hindi maganda 'to." React ni July.

"Mapilit siya e. Binigyan ko lang naman siya ng magandang dialogue para tumahimik." Sagot ko.

"What?!" Sabi ni Kathleen, "Girl, he loves you. Hindi mo ba napapansin yun?"

Tumigil ako sa ginagawa ko at humarap ako sa kanilang dalawa, "I loved him. I was in love with him. Was. Means, past."