[Book 2] Love has no limit.

one hundred ten; drama (part one)

"Ano ho?" Gulat na sabi ko, "Nagkakamali po kayo. Imposible."

"Hindi ako nagkakamali sa sinasabe ko." Tawa niyang sabi, "Uulitin ko ba?"

"Pakiulit po pero hindi na yung sinabi mo. Yung mas maiintindihan ko po." Sabi ko na almost nagpapanic.

Hindi ko alam ang iisipin ko, hindi ko alam kung ano ba ang nangyayari ngayon.

"You are my daughter, Alexandra."

Napatahimik ako at nakatingin lang ako sa kanya ng matagal at uminom siya ng wine niya.

"Hindi ka naniniwala?"

Tumayo ako, "Sorry po pero masama po pakiramdam ko at gusto ko na po umuwi."

Tumayo rin siya, "Alexandra-"

"Please, wag mo po ako matawag tawag na Alexandra dahil ang tumatawag lang sakin nyan ay kaibigan ko o pamilya ko at hindi kita tatay. Po." Sabi ko at hinabol ko yung 'po'.

"At halatang hindi kita tatay dahil ikaw mismo ang nagpatanggal kay mama sa trabaho. Kaya wag mo pong masabi sabi na kadugo kita. Dahil hindi. Po." Dagdag ko.

Bago ako magpatuloy sa pag-alis, may pahabol pa siyang sinabe, "Anak kita. At alam kong hindi kapani-paniwala sayo yun pero para sakin, totoo."

At malapit nako tuluyang umalis nang maramdaman kong napapikit ako at nawalan ng malay.
________________________

Zac

Fuck, fuck, fuck.

Inikot ko na buong university but she's not there.

"Where the hell is she?" Inis na sabi ko at kinuha ko yung phone ko at tatawagan ko na sana si dad pero pinigilan ko.

Kapag nalaman niyang hinahanap ko sa kanya si Alexandra, baka gawin niyang weakness ko yun at siguradong gagawin niyang panlaban sakin yun. Sure akong busy si dad ngayon, sa businesses niya. Sure ako. At sigurado akong nasa dorm lang si Alexandra. Yes, dun ako pupunta.

Sumakay ako kagad sa kotse at pi aandar kagad ito. Fuck, natataranta nako.

"Bakit hindi ko naisipan tanungin mga estudyante dun? Tanga ko talaga." Galit na sabi ko at dumarestyo nako kagad sa dorm.
_____________________

Pagkapunta ko sa dorm, walang tao. At bigla nagring yung phone ko. Its the fucking asshole.

"What?" Galit kong sabi sa kanya.

"Are you looking for Alexandra?"

"First of, don't call her Alexandra. Second, what did you do to her?"

"Nawalan siya ng malay. She's here with me, at the mansion." Sagot nito.

"Fuck, don't go anywhere with her or don't you dare touch her you prick!"

Narinig kong tumawa siya, "Bye."

Binaba na niya yung phone at diretsyo ako sa mansion kung saan tatlong oras ang papunta dun. Shit.

Ang layo ng bahay, fuck.
_______________________

Alex

Dahan dahan kong dinilat mga mata ko at parang hindi familiar yung paligid ko ngayon, lalo na yung hinihigaan ko.

"Are you okay?"

Napatingin ako sa lalaking nakasuit.

"Ano po nangyari?" Tanong ko sa lalaking inaakala niyang anak ako.

"Nawalan ka ng malay. Masyado kang stressed at maraming iniisip, pero wag ka mag-alala, everything's fine." Explain niya.

"Sino nagsabi?"