[Book 2] Love has no limit.

sixty eight; drunk (part two)

Zac

"Dalawang araw nalang at gragraduate na tayo." Sabi ni Louis habang umiinom.

"Ano pala balak mo, bro?" Tanong ni Troy sakin.

"Balak after graduation?"

"Yeah."

"Gonna make her forgive me." Sagot ko at hanggang ngayon, iniisip ko pa rin kung bakit ko tinigil yung pagspspy sa kanya.

Bigla ko nalang naisip kanina na, kailangan niya ng privacy. Kailangan niya ng freedom to do what she wants to do. Kaya binigay ko naman sa kanya.

But, I have a feeling na... mali ang ginawa ko. Like for an example, what if she's with someone or she's in trouble? Kahit sino pang kasama niya.

"Alam kong iniisip mo, bro." Sabi ni Troy sakin.

"Si Alex lang naman." Dagdag ni Louis at humingi siya ng sigarilyo kay Troy.

Binigyan naman siya at sinindi niya ito.

"Alam niyo, ang gusto ko lang naman mapatawad niya ako. Kapag nangyari yun, I'll be the happiest man alive." Sabi ko sa kanila habang naggegesture pa ako.

I drink and I talk to them again.

"I don't wanna leave her. I already told her, I'm not capable of leaving you but I'm capable of loving you... infinitely." Kulang nalang yata mag-action ako dito.

Nakatingin lang sila sakin habang nagdradrama ako.

"I just... love her you know. She's different. She's unique. She deserves to be loved. And she deserves me."

"You know, bro. Makukuha mo din siya. Maghintay ka lang. Maybe not today, maybe not tomorrow but sooner." Sabi ni Louis, "Oh shit."

"What's wrong?" Tanong ni Troy.

"Nakalimutan ko, hindi na pala ako magsisigarilyo." Sagot nito.

Tumawa si Troy, "At bakit?"

"May napanuod kase ako kagabe at nakakatakot. Yung lungs daw ng isang tao... grabe, nakakatakot! Mangingitim ng sobra. Ayoko mangyari yun. At hanggang sa panaginip, yun pa rin nararamdaman ko. Takot." Sabi nito.

"Ganyan talaga, kapag palagi mong iniisip, hanggang sa panaginip mo, siya pa rin ang nakikita mo." Drama kong sabi.

"Nasan ba si Jerome?" Tanong ni Troy, "Nakalimutan na tayong puntahan." Dagdag nito.

"Bro, busy yung tao. Birthday niya, syempre he needs to welcome the guests." Sabi naman ni Louis.

"Why is it hard to be like this?" Sabi ko sa sarili ko at uminom ulit ako.

Ang daming babaeng lumalapit sakin ngayon, pero hindi ko lang pinapansin. Ang daming babaeng desperado para makasama ako pero sinusungitan ko lang. Ang daming babaeng nandito pero kahit isa, hindi ko type.

Isa lang naman babae ko e, si Alexandra lang yun. Siya lang.

"Bro." Tawag sakin ni Louis.

"Wait." Sagot ko at inubos ko na yung wine ko.

"Zac." Tawag na naman sakin, "Hindi ba't si Alex mo yun?" At napatingin ako kay Louis.

"Huh? Ano bang sinasabe mo?"

"Ayun oh, tumingin ka kase." Turo ni Louis.

Tumingin ako kung saan siya nakaturo at nanlaki mata ko nang makita ko, isang babaeng nakablack dress, shit! Ang sexy at ang kinis ng balat. Yung buhok... yung wavy na buhok niya. At pagdating sa mukha...