Just Breathe❤ L.D || 1 i 2 || (ZAKOŃCZONE)

ROZDZIAŁ 33

*Caroline*

Ostatnio zauważyłam, że Leo z Chris znów dobrze się dogadują.
Znowu ma mało czasu dla mnie. Smutno mi, ponieważ zostałam sama. Kathreen jak się okazało wczoraj wyjechała na ferie do Polski. Ma tam rodzinę.
Tak więc zostałam sama.

Wstałam, zjadłam śniadanie, ubrałam się, umalowałam i postanowiłam wybrać się na zakupy do galerii. Muszę kupić jakieś ubrania na wiosnę.

Godzinę później byłam już na miejscu. Przechadzałam się korytarzem wypatrując jakichś fajnych rzeczy na wystawach.
Najpierw weszłam do H&M. Znałam ten sklep jeszcze z Polski i bardzo go lubiłam.
Zaczęłam szperać w ubraniach. Wygrzebałam fajne jasne rurki poprzecierane na kolanach.
Wzięłam je ze sobą i zaczęłam szukać do tego bluzki lub bluzy.
Spodobała mi się taka jedna szara. Była w dziale męskim, ale to nie szkodzi. Czasem tam są lepsze ciuchy. Nieraz widziałam jakieś fajne bluzy męskie. Nigdy jednak nie odważyłam się kupić, bo jak to musi wyglądać?! Na szczęście nie mam tu zbyt wielu znajomych więc wzięłam bluzę oraz spodnie i weszłam za kotarę, by przymierzyć. Pasowało idealnie. Sama się sobie podobałam. Poszłam do kasy. Widziałam jak kasjerka dziwnie mi się przygląda. To pewnie przez tą bluzę. Zapłaciłam i wyszłam ze sklepu.

Wstąpiłam jeszcze do Hause'a.
Zawsze można znaleźć tam coś fajnego. Dziś kupiłam czarno czerwoną koszulę w kratę.
Bardzo spodobał mi się taki jeden płaszczyk. Cały czarny. Był cudowny! Spojrzałam na cenę...
£50. To tak jak 250 zł. Kurde... nie stać mnie. Odeszłam smutna.
Wbiłam także do Cropp'a.
Tam dla odmiany kupiłam sobie plecak w nietoperze.
Po skończonych zakupach zachciało mi się pić.
Udałam się w kierunku Starbucks'a.
Siadłam i zamówiłam kawę.
Wyciągnęłam telefon i sprawdziłam wszystkie social media. Zamówienie przyszło. Pijąc kawę, zauważyłam w pewnym momencie Christinę z jakimś typkiem. Całowali się... Dosłownie wpychali sobie języki do gardła.
"Ale suka"-pomyślałam
Nie mogłam już patrzeć na nich, więc wzięłam napój i wyszłam
Co z Leo? Co mam zrobić?! Jak on się poczuje?
Te pytania pozostały bez odpowiedzi. Długo zastanawiałam się nad tym. Wreszcie wpadłam na pomysł.
Zapytam się Charliego!
Nie... nie mogę go w to wpakować. Sama muszę coś z tym zrobić. Muszę mu powiedzieć, zanim do końca straci głowę dla tej suki.
Ale jutro... dziś nie.

Wróciłam do domu z mętlikiem w głowie i tak też poszłam spać.
Całą noc układałam plam, jak obwieścić to zakochanemu przyjacielowi, raniąc go jak najmniej.
Ja wiedziałam, że ona go zdradzi! Wiedziałam!

Zaczęłam się jednak łapać na tym, że myślę o Leondre nie jak o przyjacielu...
Nie. Nic do niego nie czuję!