Zamanın tanığıdır ellerin. Onlarda dizili beş papatya. Alsam o demeti ellerime. Sıkıca kavrasam. Kokusu sarsa tüm bedenimi. Gezse saçlarımda ellerin. Sakallarımı okşasa sonra. Öpsem seni. Sonsuzluğun zamanında. Zaman sonsuzdur sevgili. Seni bu zamanın içinde öpmeliyim. Ellerin olsun bir tek. Sonra yıkılsa dünya. Yıkılsın dünya! Sen varsan ellerin varsa ahh bir de gülüşün... Varsın yıkılsın dünya! Bakma böyle dediğime. Yanında olsam sus pus olurum. Öperim sadece. Dudaklarım dilim olur. Dil ise gönül.Seni gönlümce öperim. Sen ki benim en güzel suskunluğum, baharım, papatyam... Saçların ellerimde güzeldir. Dudakların dudaklarımda. Ruhum ruhuna aittir. Al onu sakla ömrünce. Ahirette lazım seni bulmam için bu anlar, bu anları unutma ahiretim... Sen bugünüm yarınım.. Geçmişim sana vuslat ile yandı geleceğim dudaklarında yansın. Öp onları yandığınca. Sev beni, gönlünün en derininde...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ İNSANLAR
Short StoryEvren dengesizlikler üzerine kuruluyken biz insanoğlundan dengeli olmamız beklenemezdi. Çünkü "umut" denen şey her zaman dengemizi bozmaya yetti. Bizi hayal kırıklıklarına ve boş ümitlerin içine itti. Neden sonra konuşmasını öğrendiği gibi...
