"Sanma ki geceleri seviyorum bir tek seni. Ancak o zaman susturabiliyorum içimdeki diğer benlikleri. Tüm dünyayı susturuyorum aslına bakarsan. Seni karşıma alıp öylece izliyorum, ezberlediğim her hücrenin tekrarını yapıyorum. Nasıl bir insan en sevdiği şiiri sürekli okur ya içinden, işte ben de öyle tekrarlıyorum seni. İstiyorum ki çok yaşlandığım zaman da yine aklımda olsun güzelliğin. O gülüşün..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ İNSANLAR
Storie breviEvren dengesizlikler üzerine kuruluyken biz insanoğlundan dengeli olmamız beklenemezdi. Çünkü "umut" denen şey her zaman dengemizi bozmaya yetti. Bizi hayal kırıklıklarına ve boş ümitlerin içine itti. Neden sonra konuşmasını öğrendiği gibi...
