Geceler gizleyebilir mi bir kadının içindeki goncaları. Yoksa bir kadın en çok gecede mi vardır. Hüznü, gözyaşları, yaraları... İçindeki çiçekleri gözyaşlarıyla mı besler bir kadın. Söyleyin bana! Kadını kadın yapan kırılmışlıkları değildir de nedir! Kendi dünyaları o kadar büyüktür ki tek bir ruhla yeniden yaratabilirler evreni. Onlar yokluğun mucizevi yaratıkları. Onlar aşkın en güzel timsali. Varla yok arasındaki ince çizgi.. Gecede en çok kardelendir bir kadın. Her şeye inat duruşu. Oysa yeter bir kendini bilmezin kopararak yerinden yurdundan etmesi. Ama papatya en güzel kokusunu vermez mi toprağından koparıldığında...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ İNSANLAR
Truyện NgắnEvren dengesizlikler üzerine kuruluyken biz insanoğlundan dengeli olmamız beklenemezdi. Çünkü "umut" denen şey her zaman dengemizi bozmaya yetti. Bizi hayal kırıklıklarına ve boş ümitlerin içine itti. Neden sonra konuşmasını öğrendiği gibi...
