Önce ayrılık varmış kaderimizde. Elbet vuslat da vardır. Bir kelebeğin kanadında geleceğim o gün geldiğinde. Ellerimde her yol kenarından birer papatyalarla. Yorgun olacağım biraz. Yol yorgunu değil. Ayrılık yorgunu. Ellerim kirli olacak. Tutar mısın o ellerden? Nice aşkların katili o eller. Sen öptükçe yıkanacak. Bizim kavuşmamız yağmur damlasıyla toprağın kavuşması gibi olacak. Dünya güzelleşecek dünya! Önce ellerinden öpeceğim sonra o küçücük kalbinden. Sana sarıldığımda dinleneceğim. Yılların hayali gerçekliğe ulaşacak. Şems, Mevlana'sına, Leyla, Mecnun'una, Ruh, Cennetine kavuşacak. Bir vuslat ki adını kimse bilmeyecek ama herkes hissedecek. Bir çocuk diyecek: "Dünyanın bir yerinde bir güzellik oldu, bir ruh eşini buldu.."
Ebedi olacak bizim vuslatımız. Bazı kelimeler tek bir gerçek için var olmuştur. Ebedi de bizim vuslatımız için insanlar tarafından bilinecek. Vuslat geldiğinde dünyanın neresi olursa olsun tüm çocuklar mutlu olacak, dağlarda papatya buzullarda kardelenler açacak. Çocuklar ve papatyalar bizim şahidimiz olacak. Benim sana dokunmam evlilik akdimiz olacak.. Her şey bir tek şeyde anlam kazanacak. "Biz"de...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ İNSANLAR
Short StoryEvren dengesizlikler üzerine kuruluyken biz insanoğlundan dengeli olmamız beklenemezdi. Çünkü "umut" denen şey her zaman dengemizi bozmaya yetti. Bizi hayal kırıklıklarına ve boş ümitlerin içine itti. Neden sonra konuşmasını öğrendiği gibi...
