10:23
"Severken de ayrılabiliriz" demiştin
"Yapamam ki sensiz" demiştim buna karşılık
"Ölüm yok ya! Yaşarsın, umutlarını büyük tut."
Sevenin bir tek ben olduğumu anlamam uzun sürmedi
Ve şimdilerde senden, şarkılardan, insanlardan en önemlisi kendimden uzakta yazıyorum bunu
Onca söz onca bakış onca gülüş,
Şimdi başkasına ait.
Geceleri aklına bile gelmiyorum belki
Sen bilmezken her gün evinin önünden geçtiğimi...
Sana dair ne varsa attım sanıyorsun
Dokunamadıklarım var ruhuma dokunan.
Öylece duruyor bir dolabın içinde.
Ve bakamadığım onlarca fotoğraf...
Bu şehir hiç bu kadar boğmamıştı beni.
Eksiğim...
Sana yakın kendime uzak...
Bir tek sen kaldı benden geriye
Onu da gel al artık
Bilirim, ben yaşarım eksik de sen yaşayamazsın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ İNSANLAR
Short StoryEvren dengesizlikler üzerine kuruluyken biz insanoğlundan dengeli olmamız beklenemezdi. Çünkü "umut" denen şey her zaman dengemizi bozmaya yetti. Bizi hayal kırıklıklarına ve boş ümitlerin içine itti. Neden sonra konuşmasını öğrendiği gibi...
