Hangi geceydi hatırlamıyorum.
Özlemin karanlıktan daha çok yer kaplıyordu odamda. Basit aşklar yıkar insanı bilir misin? Sadece sevdiğinde her şeyini vermiş olursun. O gece anladım bunu. Özlemin yüreğimde karanlıktan daha çok yer kapladığı zaman... Yalnız hissettim kendimi. Daha doğrusu sensizliğin adının yalnızlık olduğunu öğrendim. O gece öğrendiklerimi unutmak istedim. Bir film açtım olmadı, müzik açtım olmadı. O kadar kaplamıştın ki benliğimi ne yapsam sana bağlanıyordu konu. Alakasız şeyler bile seni aklıma getirir oldu. Yokluğunla nasıl var olabiliyorsun bende anlamış değilim. Gerçi anlasam da nasıl anlatırım onu da bilmiyorum. Bu yüzden yalnızlığı da susmayı da sen öğrettin bana.
Hangi geceydi hatırlamıyorum. Sonra sonra geçer diye bekledim. O geceden beri bekliyorum hala. Seni ya da geçmesini...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ İNSANLAR
Short StoryEvren dengesizlikler üzerine kuruluyken biz insanoğlundan dengeli olmamız beklenemezdi. Çünkü "umut" denen şey her zaman dengemizi bozmaya yetti. Bizi hayal kırıklıklarına ve boş ümitlerin içine itti. Neden sonra konuşmasını öğrendiği gibi...
