Kelimeleriniz kaybolur ya bazı zamanlarda. Sessizlik sizin kendinizi en iyi ifade etme biçiminizdir hani. Bir şarkı çalar fonda. Siz müziğinde kaybolursunuz. Bilirsiniz ki şarkı size ne söylese teselli etmeyecek. Ağlatmayacak. Dolacak gözleriniz o kadar. Ve sandıkları gibi küçük bir odaya hapsolmamışsınızdır. Dünya denilen labirenttir sizin yuvanız ve tek çıkış arşa yükselmektir. Sessiz... Biraz daha sessizlik... Nedensiz dalışlarınız vardır sonra. Onca şamatanın içinde donup kalmalarınız. Bir hayale dalmanız. Aslında o hayale tutunmaktır sizin amacınız. O andan kopmamak. Bunun için sessizleşirsiniz. Koparsının dünya labirentinden. Sadece hayaliniz ve siz varsınızdır. Ne güzeldir o hayal! Ne güzeldir o hayalin sessizce olması! Sonra anlık huzur... İşte yaşamlarımız bundan ibarettir. Anlık huzurlardan. Ve huzur her zaman sessizdir...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ İNSANLAR
Short StoryEvren dengesizlikler üzerine kuruluyken biz insanoğlundan dengeli olmamız beklenemezdi. Çünkü "umut" denen şey her zaman dengemizi bozmaya yetti. Bizi hayal kırıklıklarına ve boş ümitlerin içine itti. Neden sonra konuşmasını öğrendiği gibi...
