23:52 - 00:18
"Zamansız...
Ne zaman bir şeyler yazacak olsam aklıma ilk gelen bu. Zamansız... Peki zamansız olan ne ? Ben mi ? Huzur mu ? Mutsuzluk mu ? Ya da olacak güzel şeylerin geliş zamanı mı ? İçim çöküyor birden. Evet, tam anlamıyla bu. Göğsüme derin bir kuyu açılıyor aniden ve ben o sonsuzluğu hissediyorum. İçimin oyuluşunu, hızlı bir şekilde gömülüp gittiğimi... Çaresizim... Sonra geçiyor, unutuyorum bir dahaki çöküşe kadar.
Doğru.
Zamansız,
İnsanın kendi içinde çöküşü.
Ve durmak bilmeyen bir döngü."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ İNSANLAR
Short StoryEvren dengesizlikler üzerine kuruluyken biz insanoğlundan dengeli olmamız beklenemezdi. Çünkü "umut" denen şey her zaman dengemizi bozmaya yetti. Bizi hayal kırıklıklarına ve boş ümitlerin içine itti. Neden sonra konuşmasını öğrendiği gibi...
