✉ hi, dylan o'brien ✔

fifty two

Podczas jazdy trochę się rozluźniłam. Poczułam się bardziej "komfortowo". Cody okazał być się jeszcze lepszy niż na kik'u. Całą drogę śmialiśmy się i śpiewaliśmy piosenki w radiu. Dawno nie czułam się taka szczęśliwa. A to był dopiero początek.

Podjechaliśmy pod jakiś 5 - gwiazdkowy hotel "Tequila"*. Kiedy wyszliśmy jakiś chłopak zabrał od Cody'ego kluczyki w celu odprowadzenia pojazdu, a jego towarzysz zajął się moimi rzeczami. Czułam się jak jakaś gwiazda. Szybko schowaliśmy się w hotelu. Zdaniem Christian'a powinnam unikać fotoreporterów.

Znaleźliśmy się w wielkim holu, który przypominał raczej jakąś kaplice. Pomieszczeniu towarzyszyły marmurowe ściany i podłogi pokryte niesamowitymi, kolorowymi zdobieniami. Było jak w bajce. Podeszliśmy do recepcji, gdzie Cody odebrał kluczyk od pokoju, po czym wziął mnie za rękę i zaczął prowadzić w stronę windy, a następnie do pokoju, gdzie ku naszemu zaskoczeniu znajdował się Dylan. Dylan Sprayberry.

- Co ty tu robisz ? - spytał denerwowany Cody

- Jestem - wyszczerzył się Sprayberry - Nie mogłem ominąć takiego spotkania - powiedział oglądając mnie od góry do dołu, po czym wstał i mnie uścisnął.

- Ekhm - chrząknął Cody - Hello ja też tu jestem

Zaśmiałam się i mocno przytuliłam się do chłopaka.

- Czuję się taki samotny - usłyszałam z końca pokoju. Okazało się, że Dylan siedział w rogu udając, albo nie, chorobę sierocą. Wybuchnęliśmy śmiechem - No co? - spytał zmarnowany

- Chodź coś zjeść beta - zaśmiał się Cody, a Dyl jak na zawołanie przyleciał do niego z wielkim uśmiechem na twarzy.

- Kocham Cię ! - krzyknął Dyl i zaczął całować policzki Cody'ego, który szybko go odepchnął.

- Cały czas upewniasz mnie w tym, że powinieneś się leczyć - powiedziałam do Dylana, który zrobił naburmuszoną minę 5 letniego dziecka - Dobra, chodź, idziemy am am

- Dobrze mamusiu - pisnął Dylan i ruszyliśmy w stronę restauracji.

________________________

*Tequila - wymyśliłam cri

***
Śmiałam się przy pisaniu tego ;p
Wieczorem ostatni ;*