Η Τζένη έχτιζε τοίχους μια ζωή μέχρι να έρθει κάποιος να τους γκρεμίσει.
Μπορούν όλα να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη?
Και αν ναι πόσο μπορεί να κρατήσει η ευτυχία?
Υψηλότερη θέση: #2 in Romance
Το πρωί σηκώνομαι πρώτος και αποφασίζω να της ετοιμάσω εγώ πρωινό αυτή τη φορά, για να μην λέει ότι μόνο αυτή με περιποιείται. Επειδή όμως οι επιλογές δεν είναι πολλές, πετάγομαι μέχρι τον φούρνο για να πάρω μερικά κρουασανάκια και τυροπιτάκια για να είμαι μέσα είτε έχει όρεξη για γλυκό ή για αλμυρό. Στον δρόμο της επιστροφής παρατηρώ μια ωραία κατακόκκινη τριανταφυλλιά και κόβω ένα λουλούδι για να της το δώσω. Φτάνω στο σπίτι φτιάχνω τους καφέδες και τα βάζω όλα σε ένα δίσκο και πηγαίνω στο δωμάτιο, όπου κοιμάται ακόμα. Μόλις την πλησιάζω με αντιλαμβάνεται και ανοίγει τα μάτια της κοιτάζοντας με αγουροξυπνημένη.
«Καλημέρα! Τι ώρα είναι και τι είναι αυτό που κρατάς;» με ρωτάει καθώς τεντώνεται.
«Καλημέρα! Είναι 9 και αυτό είναι το πρωινό σου. Εσύ δεν μου είχες πει την προηγούμενη φορά ότι τώρα είναι η σειρά μου; Ορίστε, η επιθυμία σου, διαταγή μου!» και αφήνω το δίσκο στα πόδια της.
«Και τριαντάφυλλο βλέπω, τι γλυκό! Είσαι εσύ ένας!» και μου σκάει ένα φιλί.
«Ένας είμαι φυσικά τι θα ήμουν δυο!»
«Άντε ρε σάχλα! Πως και ξύπνησες τόσο νωρίς και μάλιστα τώρα που είμαστε διακοπές; Όταν είναι να πάμε στη σχολή με το ζόρι ανοίγεις τα μάτια σου.»
«Γιατί πολύ απλά δεν θέλω να χάσω λεπτό από τη μέρα μας όσο είμαστε εδώ, ενώ στη σχολή βαριέμαι!» απαντάω φυσικότατα.
Αφού φάμε, ετοιμαζόμαστε για να φύγουμε. Παίρνουμε το αυτοκίνητο αυτήν τη φορά και ξεκινάω για τα Μετέωρα που απέχουν μόλις 25 χλμ. Με το που πλησιάζουμε η σκληρή τους ομορφιά μας συναρπάζει. Όλοι αυτοί οι θεόρατοι σκουρόχρωμοι βράχοι που ξεπροβάλλουν από την πεδιάδα με τις κορυφές κάποιων εξ αυτών να ξεπερνούν τα 400 μέτρα υψόμετρο κάνει τα πάντα γύρω μας να φαίνονται τόσο μικροσκοπικά μπροστά στο μεγαλείο τους.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
«Τι εντυπωσιακό θέαμα! Κοίτα όλες αυτές τις μονές! Πως κατάφεραν και τις έκτισαν εκεί πάνω;»
